پس از تأليف و نشر كتاب پر ارج و كم نظير«عبقات الأنوار»، عالمان بزرگى به ترويج آن پرداختند و در تحسين مؤلف آن ستايشنامه ها، تقريظها و نامه ها نگاشتند و چكامه ها سرودند. تعدادى از آن نامه ها با عنوان«سواطع الأنوار فى تقريظات عبقات الأنوار» به اهتمام سيد مظهر حسن در پنجاه و شش صفحه در لكنهو به سال ۱۳۰۴ قمرى منتشر شد و سپس همراه با تقريظهايى ديگر، به كوشش مولوى سيد مظفر حسين به سال ۱۳۲۳ قمرى، در همانجا و در صد و بيست و چهار صفحه به چاپ رسيد.

بررسی اندیشه‌‌های حدیثی وی _ که در آثار وی متبلور است _ به حدیث‌پژوهان کمک می‌نماید که چگونگی برخورد با کتب و نوشته‌‌های او را بشناسند. در این مقاله با جست و جویی تقریباً کامل در آثار حدیثی او، مهم‌ترین اندیشه‌‌های وی، همچون نحوه تعامل او با حدیث، عقل‌‌گرایی یا اخباری‌گری، مباحث فقه‌الحدیثی، مباحث رجالی، طرق نقل حدیث، تأویل در روایات و. .. بررسی گردیده است و سعی شده که برای هر موضوعی نمونه‌‌هایی نیز ذکر شود.