امام صادق علیه السلام
إنَّ السَّماءَ بَكَت عَلَى الحُسَينِ بنِ عَلِيٍّ عليه السلام ويَحيَى بنِ زَكَرِيّا عليه السلام ، ولَم تَبكِ عَلى أحَدٍ غَيرِهِما. قُلتُ: وما بُكاؤُها؟ قالَ: مَكَثوا أربَعينَ يَوما تَطلُعُ الشَّمسُ بِحُمرَةٍ وتَغيبُ بِحُمرَةٍ .
«آسمان بر حسينبنعلى و يحيى بن زكريّا گريست و براى هيچكس جز اين دو گريه نكرد». گفتم: گريهاش چگونه بود؟ فرمود: «چهل روز خورشيد با سرخى بر مردم طلوع مىكرد و با سرخى غروب مىنمود» .
كامل الزيارات : ص 186 ح 260
كارشناسی ارشد الهیات و معارف اسلامی دانشكده اصول دین تهران به راهنمایی: پهلوان، منصور استاد مشاور: معارف، مجید ۱۳۸۰ ۱۳۵صفحه
امینى، مطهره، کارشناسى ارشد علوم قرآن و حدیث
این پژوهش داراى سه بخش و چندین فصل است که در بخش نخست طى دو فصل، مفاهیم و مبانى نظرى بررسى شده است
امیری، ثریا كارشناسی ارشد الهیات و معارف اسلامی دانشكده اصول الدین قم به راهنمایی: مهریزی، مهدی استاد مشاور: عابدی، احمد
7930 