امام علی علیه السلام
(النبی ص) كانَ دائِمَ البِشرِ، سَهلَ الخُلُقِ، لَيِّنَ الجانِبِ لَيسَ بِفَظٍّ ولا غَليظٍ ولا صَخَّابٍ ولا فَحَّاشٍ ولا عَيَّابٍ ولا مَزّاحٍ ولا مَدَّاحٍ، يَتَغافَلُ عَمَّا لا يَشتَهي، فَلا يُؤيِسُ مِنهُ، ولا يُخَيِّبُ فيهِ مُؤَمِّليهِ .
(پیامبر اکرم ص) پيوسته،خوش رو و ملايم و خوش برخورد بود .سختگير و خشن، داد و فريادكن و بد زبان نبود. عيبجويى نمى‌كرد. خيلى شوخى نمى‌كرد، و از كسى خيلى تعريف نمى‌نمود. در مقابل آنچه دوست نمى‌داشت، خود را به غفلت مى‌زد و به روى خود نمى‌آورد. كسى از وى نااميد نمى‌شد و آرزومندانش، محروم نمى‌شدند.
عيون أخبار الرضا : ج 1 ص 316 ح 1
مهدويت نگارى در قرن دوازدهم
مهدويت نگارى در قرن يازدهم
مهدويت نگارى در قرن دهم
مهدويت نگارى در قرن هشتم
مهدويت نگارى در قرن نهم
مهدويت نگارى در قرن ششم
مهدويت نگارى در قرن هفتم
مهدويت نگارى در قرن چهارم
مهدويت نگارى در قرن پنجم
مهدويت نگارى در قرن سوم
امتيازات طرح اسلام در جهانی سازی
روش شناسى مهدويّت پژوهى در غرب
ادوار تاريخى و رويكردهای مستشرقان در باره مهدویت
ادوار تاريخى و رويكردهای مستشرقان در مورد مهدویت
