امام صادق علیه السلام
إنَّ السَّماءَ بَكَت عَلَى الحُسَينِ بنِ عَلِيٍّ عليه السلام ويَحيَى بنِ زَكَرِيّا عليه السلام ، ولَم تَبكِ عَلى أحَدٍ غَيرِهِما. قُلتُ: وما بُكاؤُها؟ قالَ: مَكَثوا أربَعينَ يَوما تَطلُعُ الشَّمسُ بِحُمرَةٍ وتَغيبُ بِحُمرَةٍ .
«آسمان بر حسينبنعلى و يحيى بن زكريّا گريست و براى هيچكس جز اين دو گريه نكرد». گفتم: گريهاش چگونه بود؟ فرمود: «چهل روز خورشيد با سرخى بر مردم طلوع مىكرد و با سرخى غروب مىنمود» .
كامل الزيارات : ص 186 ح 260
سوء استفاده از بت ها
سمیع در لغت، قرآن و حدیث
سلام صفت خداوند
تجلّى آفريدگار در آينه آفريده ها
نشانه هاى خدا
راز تغيير فرمان هاى الهى
مفهوم توبه خدا
آثار خدا دوستى
دليل نقلى معتقدان به امكان رؤيت خداوند و پاسخ آن
عدم امكان رؤيت خدا با چشم
سبوح، قدوس
زمین نشانه ی قدرت و حکمت خداوند
رقیب صفت خداوند
صفات رحمان و رحیم
