امام علی علیه السلام
اللّهَ سُبحانَهُ جَعَلَ رُسُلَه اُولِي قُوَّةٍ في عَزائِمِهِم، وَضَعَفَةً فيما تَرَى الأعيُنُ مِن حالاتِهِم، مَعَ قَناعةٍ تَملَأُ القُلوبَ وَالعُيونَ غِنَىً، وَخَصاصةٍ تَملَأُ الأبصارَ وَالأسماعَ أذَىً...
خداوند سبحان، پيامبرانش را در اراده و تصميمات خودشان توانا گردانيد، و در آنچه ديده‌ها از ظاهر آنان مى‌بينند، خوار نماياند، با قناعتى كه دلها و چشمها را از بى نيازى پُر مى‌دارد و فقر و ضعفِ ظاهرى اى كه چشمها و گوشها را بسيار بيازارد.
نهج البلاغة : الخطبة 192.
تفسير «تكبير»
تکبیر
معانی حديث «مَن عَرَفَ نَفسَه عَرَفَ رَبَّه»
سند حديث «مَن عَرَفَ نَفسَه عَرَفَ رَبَّه»
شرح های حديث «مَن عَرَفَ نَفسَه عَرَفَ رَبَّه»
روايات حُجُب
نشانه هاى خدا در آفرينش گياهان
نقش شناخت خلقت در شناخت خالق
نشانه هاى خدا در آفرينش كوه ها
نشانه هاى خدا در آفرينش شب و روز
نشانه هاى خدا در آفرينش زمين
نشانه هاى خدا در آفرينش خورشيد و ماه
نشانه هاى خدا در آفرينش جفت ها
نشانه هاى خدا در آفرينش انسان
