امام صادق علیه السلام
شَكَوتُ إلى أبي عَبدِاللّهِ (ع) ما ألقى مِنَ الأَوجاعِ وَالتُّخَمِ، فَقالَ لي: تَغَدَّ وتَعَشَّ، ولا تَأكُل بَينَهُما شَيئاً؛ فَإِنَّ فيهِ فَسادَ البَدَنِ، أما سَمِعتَ اللّهَ عز و جل يَقولُ: «وَلَهُمْ رِزْقُهُمْ فِيهَا بُكْرَةً وَ عَشِيًّا»
به امام صادق (ع) از دردها و سوء هاضمهاى كه داشتم شكايت كردم. به من فرمود: «صبحانه و شام بخور و ما بين آن، چيزى نخور؛ زيرا اين كار به بدن صدمه مىزند. آيا نشنيدهاى كه خداوند عز و جل مىفرمايد: «و روزىشان، صبح و شام، در آن جا [آماده]است» ؟» .
الكافي : ج6 ص288 ح2
قرآن در آيینه نهج البلاغه (98)
قرآن در آيینه نهج البلاغه (97)
قرآن در آيینه نهج البلاغه (96)
قرآن در آيینه نهج البلاغه (95)
قرآن در آيینه نهج البلاغه (94)
قرآن در آيینه نهج البلاغه (93)
قرآن در آيینه نهج البلاغه (92)
قرآن در آيینه نهج البلاغه (91)
قرآن در آيینه نهج البلاغه (90)
قرآن در آيینه نهج البلاغه (89)