پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله
أنَا الشَّجَرَةُ ، وفاطِمَةُ فَرعُها ، وعَلِيٌّ لِقاحُها ، وَالحَسَنُ وَالحُسَينُ ثَمَرَتُها ، وشيعَتُنا وَرَقُها ، وأصلُ الشَّجَرَةِ في جَنَّةِ عَدنٍ ، وسائِرُ ذلِكَ في سائِرِ الجَنَّةِ .
من درخت (نبوت) هستم و فاطمه شاخه آن است و على، (مايه) بارورى آن و حسن و حسين، ميوه آناند و شيعيان ما برگهاى آن هستند. ريشه اين درخت در فردوس برين قرار دارد و ديگر قسمتهاى آن در ديگر قسمتهاى بهشت است .
المستدرك على الصحيحين : ج 3 ص 174 ح 4755
قرآن در آيینه نهج البلاغه (17)
قرآن در آيینه نهج البلاغه (16)
قرآن در آيینه نهج البلاغه (15)
قرآن در آيینه نهج البلاغه (14)
قرآن در آيینه نهج البلاغه (13)
قرآن در آيینه نهج البلاغه (12)
قرآن در آيینه نهج البلاغه (11)
قرآن در آيینه نهج البلاغه (10)
قرآن در آيینه نهج البلاغه (9)
قرآن در آيینه نهج البلاغه (8)