پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله
اللَّهُمَّ وَالِ مَن والى خُلَفائي وأَئِمَّةَ اُمَّتي بَعدي، وعادِ مَن عاداهُم، وَانصُر مَن نَصَرَهُم وَاخذُل مَن خَذَلَهُم ولا تُخلِ الأَرضَ مِن قائِمٍ مِنهُم بِحُجَّتِكَ، ظاهِرا أو خافِيا مَغمورا، لِئَلاّ يَبطُلَ دينُكَ وحُجَّتُكَ وبُرهانُكَ وبَيِّناتُكَ.
«بار خدايا! دوست بدار هر كس كه جانشينان من و امامان امّتم را پس از من دوست مىدارد، و دشمن باش با هر كسى كه با آنان دشمنى مىكند، و يارى كن هر كسى را كه يارىشان مىكند، و فرو گذار هر كسى را كه آنان را فرو مىگذارد، و زمين را از وجود شخصى از آنان كه حجّت تو را بر پاى دارد ـ خواه آشكار باشد وخواه پنهان و گمنام ـ تُهى مدار تا دين تو و حجّت و برهان و نشانههايت، از ميان نروند».
كمال الدين: ص 262 ح 8
بر پایه گزارش های رسیده ، سیره عملی امام حسن و امام حسین علیهماالسلام ، پذیرفتن هدیه های معاویه بوده است . این گزارش ها ، جدا از مباحث فقهی در باره حلّیت و حرمت هدایای سلطان جائر ، قابل تأمّل اند . حتی اگر ...
دانشنامه امام حسین(ع)، ج 3، ص 38-39
/post/50776/دانشنامه-امام-حسین-ع-بر-پایه-قرآن-حدیث-و-تاریخ/?n=5110