امام علی علیه السلام
رَبُّنا جَلَّ ثَناؤُهُ لا أمَدَ ولا غايَةَ ولا نِهايَةَ ولا إلهَ إلاّ هُوَ وإلَيهِ المَصيرُ، وَالحَمدُ للّهِِ الَّذي يُمسِكُ السَّماءَ أن تَقَعَ عَلَى الأَرضِ إلاّ بِإِذنِهِ، إنَّ اللّهَ بِالنّاسِ لَرَؤوفٌ رَحيمٌ.
پروردگار ما، كه ثناى او شكوهمند است. بى‌پايان و بى‌سرانجام و بى‌نهايت است و معبودى جز او نيست و سرانجام، به سوى اوست. ستايش، خداوندى را كه آسمان را نگه مى‌دارد تا بر زمين نيفتد، مگر به اذن او. همانا خداوند به مردم، دلسوز و مهربان است.
مصباح المتهجّد : ص659 ص728
متون رسیده، نشانگر انحراف روزافزون در حكومت عثمان است. همچنين،نشانگر دورى وى از حقيقت و بى توجّهى به معيارهاى صحيح است...
دانش نامه اميرالمؤمنين عليه السلام بر پايه قرآن، حديث و تاريخ3 سال انتشار : 1386 از صفحه 209 تا صفحه 215
گوشه ای از تاریخ عصر جاهلیت
دانش نامه عقايد اسلامي جلد 2 صفحه 165 تا صفحه 167
ابرهه برای رو آوردن مردم به عبادتگاهی که ساخته بود، برای تخریب مکه به آنجا حمله برد
حج و عمره در قرآن و حديث ص 127
پيمان فضل ها (حِلف الفُضول) ، پيمانى ميان چند نفر از قبيله جُرهُم و قطورا بود كه نام همگى آنان، برگرفته از فضل بود : فضيل بن حارث جُرهُمى و فضيل بن وادعه قَطورى و مفضّل بن فضاله جُرهُمى .
دانشنامه امام حسین(ع)، ج 14، ص 375 پاورقی
1899 