امام علی علیه السلام
اللّهَ سُبحانَهُ جَعَلَ رُسُلَه اُولِي قُوَّةٍ في عَزائِمِهِم، وَضَعَفَةً فيما تَرَى الأعيُنُ مِن حالاتِهِم، مَعَ قَناعةٍ تَملَأُ القُلوبَ وَالعُيونَ غِنَىً، وَخَصاصةٍ تَملَأُ الأبصارَ وَالأسماعَ أذَىً...
خداوند سبحان، پيامبرانش را در اراده و تصميمات خودشان توانا گردانيد، و در آنچه ديدهها از ظاهر آنان مىبينند، خوار نماياند، با قناعتى كه دلها و چشمها را از بى نيازى پُر مىدارد و فقر و ضعفِ ظاهرى اى كه چشمها و گوشها را بسيار بيازارد.
نهج البلاغة : الخطبة 192.
آموزه امر بین امرین در اندیشه امامیه نخستین
نام کتاب : جریان شناسی فکری امامیه در دوران فترت
الشریف المرتضی و المعتزلة
تصویر شر در دستگاه معنایی قرآن
اراده الهی در اندیشه امامیه نخستین
منشأ عصمت از گناه و خطا
کلام شیعه در پژوهش های غربی
اندیشههای کلامی خاندان اعین
درآمدی بر نظریه حدوث اسماء الهی