امام علی علیه السلام
اللّهَ سُبحانَهُ جَعَلَ رُسُلَه اُولِي قُوَّةٍ في عَزائِمِهِم، وَضَعَفَةً فيما تَرَى الأعيُنُ مِن حالاتِهِم، مَعَ قَناعةٍ تَملَأُ القُلوبَ وَالعُيونَ غِنَىً، وَخَصاصةٍ تَملَأُ الأبصارَ وَالأسماعَ أذَىً...
خداوند سبحان، پيامبرانش را در اراده و تصميمات خودشان توانا گردانيد، و در آنچه ديدهها از ظاهر آنان مىبينند، خوار نماياند، با قناعتى كه دلها و چشمها را از بى نيازى پُر مىدارد و فقر و ضعفِ ظاهرى اى كه چشمها و گوشها را بسيار بيازارد.
نهج البلاغة : الخطبة 192.
اسلام پژوهی در اسرائیل
میراث مکتوب رضوی
مدرسه کلامی مدینه
قواعد کلامی معلل بودن افعال الهی به اغراض و صلاح
علم الهی در اندیشه کلامی امامیه
جستارهایی در مدرسه کلامی حله
نسبت ذات و صفات در اندیشه امامیه نخستین
خلقت نوری پیامبر(ص) و اهل البیت(ع) در اندیشه امامیه نخستین
کلام اسلامی