امام علی علیه السلام
إذا رَأى أحَدُكُمُ المُنكَرَ و لَم يَستَطِعْ أن يُنكِرَهُ بِيَدِهِ و لِسانِهِ و أنكَرَهُ بِقَلبِهِ، و عَلِمَ اللّهُ صِدقَ ذلكَ مِنهُ، فقَد أنكَرَهُ.
هر يك از شما كه كار زشت را ببيند و نتواند با دست و زبان خويش به آن اعتراض كند، ولى در دل انكارش كند و خدا بداند كه راست مىگويد، وى آن زشت كارى را انكار كرده است.
غرر الحكم : ح4152.
اسلام پژوهی در اسرائیل
میراث مکتوب رضوی
مدرسه کلامی مدینه
قواعد کلامی معلل بودن افعال الهی به اغراض و صلاح
علم الهی در اندیشه کلامی امامیه
جستارهایی در مدرسه کلامی حله
نسبت ذات و صفات در اندیشه امامیه نخستین
خلقت نوری پیامبر(ص) و اهل البیت(ع) در اندیشه امامیه نخستین
کلام اسلامی
