امام حسین علیه السلام
ـ حينَ قُتِلَ ابنُهُ عَلِيٌّ الأَكبَرُ ـ: اللّهُمَّ دَعَونا لِيَنصُرونا فَخَذَلونا وقَتَلونا ، اللّهُمَّ فَاحبِس عَنهُم قَطرَ السَّماءِ ، وَامنَعهُم بَرَكاتِ الأَرضِ ، فَإِن مَتَّعتَهُم إلى حينٍ ، فَفَرِّقهُم شِيَعا ، وَاجعَلهُم طَرائِقَ قِدَدا ، ولا تُرضِ الوُلاةَ عَنهُم أبَدا .
ـ از امام حسين عليه السلام (هنگامى كه فرزندش على اكبر كشته شد) ـ: خداوندا! كوفيان، ما را فرا خواندند تا يارىمان كنند؛ امّا ما را وا نهادند و كُشتند. خداوندا! بارانِ آسمان را از ايشان باز دار و بركتهاى زمين را از ايشان دريغ كن و اگر تا مدّتى [از زندگى] برخوردارشان ساختى، آنان را پراكنده ساز و دچار اختلافشان بگردان و هيچ گاه زمامداران را از ايشان، خشنود مكن .
الطبقات الكبرى (الطبقة الخامسة من الصحابة) : ج 1 ص 471 .
او در روز عاشورا ، با پرتاب تیر ، طفل شیرخوار امام حسین علیه السلام را در آغوش پدر به شهادت رساند.
دانشنامه امام حسین(ع)، ج9، ص 229
از جنایتکاران روز عاشورا
دانشنامه امام حسین(ع)، ج9، ص 189-191
مجرم اصلی فاجعه کربلا
دانشنامه امام حسین(ع)، ج9، ص 147-149
تعیین دقیق و قطعی شمار دو سپاه ، مقدور نیست ؛ امّا در این باره اعدادی گزارش شده که ارائه می گردد .
دانشنامه امام حسین(ع)، ج6، ص 84-87
آنان نه تنها در آخرت ، به میزان جرم خود ، مجازات خواهند شد ، بلکه بخشی از کیفر آنها در همین جهان ، دامنگیرشان گردید .
دانشنامه امام حسین(ع)، ج9، ص 323-329
برخی دشمنان پس از شهادت امام حسین(ع) بخاطر این فاجعه گریستند و هرکدام انگیزه های خاصی داشتند.
دانشنامه امام حسین(ع)، ج10، ص 125
هدف اصلی آن دو، منصرف کردن امام علیه السلام از آمدن به کوفه و جلوگیری از رسیدن ایشان به کانون نهضت ، یعنی کوفه بوده است .
دانشنامه امام حسین(ع)، ج4، ص 295