امام صادق علیه السلام
إنَّ السَّماءَ بَكَت عَلَى الحُسَينِ بنِ عَلِيٍّ عليه السلام ويَحيَى بنِ زَكَرِيّا عليه السلام ، ولَم تَبكِ عَلى أحَدٍ غَيرِهِما. قُلتُ: وما بُكاؤُها؟ قالَ: مَكَثوا أربَعينَ يَوما تَطلُعُ الشَّمسُ بِحُمرَةٍ وتَغيبُ بِحُمرَةٍ .
«آسمان بر حسينبنعلى و يحيى بن زكريّا گريست و براى هيچكس جز اين دو گريه نكرد». گفتم: گريهاش چگونه بود؟ فرمود: «چهل روز خورشيد با سرخى بر مردم طلوع مىكرد و با سرخى غروب مىنمود» .
كامل الزيارات : ص 186 ح 260
انگيزه الهى در دوستى و برادرى
معناى دوستى خدا
عیادت از بیمار
بركات مادّى و معنوى مواسات
راه گسترش فرهنگ مواسات در جامعه
انواع مواسات
مواسات در لغت و حدیث
مواسات
آثار دوستى براى خدا
برنامه اسلام براى تأليف دل ها
مسلمانانى كه با يكديگر برادر شدند
برادرى در اسلام
برادری در قرآن
«اخ» در حدیث