پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله
إنَّ خُلَفائي وأوصِيائي وحُجَجَ اللّهِ عَلَى الخَلقِ بَعدِي اثنا عَشَرَ: أوَّلُهُم أخي و آخِرُهُم وَلَدي. قيلَ : يا رَسولَ اللّهِ و مَن أخوكَ؟ قالَ : عَلِيُّ بنُ أبي طالِبٍ. قيلَ: فَمَن وَلَدُكَ؟ قالَ: المَهدِيُّ الَّذي يَملَؤُها قِسطا و عَدلاً كَما مُلِئَت جَورا وظُلما.
«جانشينان و اوصياى من و حجّتهاى خدا بر خلق پس از من، دوازده نفرند كه نخستينِ ايشان، برادرم خواهد بود و آخرينشان فرزندم». گفته شد: اى پيامبر خدا ! برادرت چه كسى است ؟ فرمود: «على بن ابى طالب». گفته شد: فرزندت چه كسى است ؟ فرمود: «مهدى كه زمين را به همان سان كه از بيداد و ستمْ آكنده شده است، از عدل و داد مىآكَنَد.
كمال الدين: ص280 ح27
پیامبر(ص) خطبه هایش را با ستايش خدا آغاز می کرد ، به استثناى خطبه عيد كه آغاز آن ، تكبير است .
دانشنامه قرآن و حديث جلد 15 صفحه 245 تا صفحه 247
در باره تعداد و زمان عمره هاى پيامبر خدا، روايات مختلفى نقل شده است
حكمت نامه پيامبر اعظم(ص) جلد 11 صفحه 437 تا صفحه 439
/post/50599/
مجموعا چهار نفر به عنوان موذّن پيامبر صلى الله عليه و آله معرّفى شده اند: بلال ، ابن اُمّ مكتوم ، عبد العزيز اَصَم و ابو محذوره .
دانشنامه قرآن و حديث ج 2 ص 486
/post/49556/