امام سجاد علیه السلام
وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي رَكَّبَ فِينَا آلَاتِ الْبَسْطِ، وَ جَعَلَ لَنَا أَدَوَاتِ الْقَبْضِ، وَ مَتَّعَنَا بِأَرْوَاحِ الْحَيَاةِ، وَ أَثْبَتَ فِينَا جَوَارِحَ الْأَعْمَالِ، وَ غَذَّانَا بِطَيِّبَاتِ الرِّزْقِ، وَ أَغْنَانَا بِفَضْلِهِ، وَ أَقْنَانَا بِمَنِّهِ.
و سپاس مخصوص خداست که در پیکر ما ابزار گشودن اندام را سوار کرد و آلات بستن آنها را قرار داد و ما را با روانهای زنده، از زندگی بهرهمند ساخت و اعضای انجام دادن کار را در وجود ما استوار کرد و با روزیهای پاکیزه خوراک داد و با احسانش ما را بینیاز کرد و با عطایش به ما سرمایه بخشید،
صحیفه سجادیه، دعای۱
پیامبر(ص) خطبه هایش را با ستايش خدا آغاز می کرد ، به استثناى خطبه عيد كه آغاز آن ، تكبير است .
دانشنامه قرآن و حديث جلد 15 صفحه 245 تا صفحه 247
در باره تعداد و زمان عمره هاى پيامبر خدا، روايات مختلفى نقل شده است
حكمت نامه پيامبر اعظم(ص) جلد 11 صفحه 437 تا صفحه 439
/post/50599/
مجموعا چهار نفر به عنوان موذّن پيامبر صلى الله عليه و آله معرّفى شده اند: بلال ، ابن اُمّ مكتوم ، عبد العزيز اَصَم و ابو محذوره .
دانشنامه قرآن و حديث ج 2 ص 486
/post/49556/