در این خبر ابن ابی العوجاء رفتار منطقی امام صادق(ع) را گوشزد کرده است.

با اینکه دست کشیدن به حجر الاسود ثواب دارد، امام صادق(ع) در هنگام حضور جمعیت، از این کار خودداری می کرد تا دیگران خود، آسیب نبینند

گوشه ای از خوف امام صادق(ع) از خدای متعال بیان شده است.

سدیر صیرفی شدت گریه ی امام صادق(ع) را نقل می کند که از انحراف مسلمانان در عصر غیبت می گریست.

امام صادق(ع) نهی فرمود از اینکه انسان به بهانه ی کنار گذاشتن دنیا، کسب و کار را کنار بگذارد

توضیحی در باره آیه «أَطِیعُواْ اللَّهَ وَأَطِیعُواْ الرَّسُولَ وَأُوْلِی الْأَمْرِ مِنکمْ»

وقتی امام صادق(ع) دست در آبگوشت برد برای صرف غذا به یاد آتش جهنم افتاد و بسیار از آن یاد کرد.

امام صادق(ع) با یادکرد شهادت عمویش زید بن علی(ع) به شدت گریست.

امام صادق(ع) در سختی افتادن برای کسب معاش را دوست داشت و مایل نبود که دیگران به جای او چنین زحمتی را به دوش کشند.