۵۵.المحاسنـ به نقل از معمّر بن خلّاد ، در گفتگو با امام رضا عليه السلام در باره آيه شريف :«و خوردنى را با وجود دوست داشتن آن به بينوا و يتيم و اسير اطعام مى كنند»ـ :گفتم : دوست داشتن خدا يا دوست داشتن غذا؟
فرمود : «دوست داشتن غذا» .
4 / 3
خوش رويى
۵۶.امام على عليه السلام :روى خوش ، بهتر از ترش روى ايثار كننده است.
4 / 4
مقدّم داشتن خانواده
۵۷.الكافىـ به نقل از سماعه ـ :از امام صادق عليه السلام پرسيدم : مردى فقط خوراك روزانه خود را دارد . آيا كسى كه [فقط] خوراك روزانه خود را دارد ، با كسى كه چيزى ندارد ، همدردى كند [و خوراكش را به او بدهد]؟ و كسى كه خوراك يك ماه خود را دارد ، با كسى كه كمتر از آن دارد ، همدردى كند؟ و در مورد سال هم به همين سان؟ يا آن كه اينها همه ، همان كفافى است كه ملامتى بر [ اندوختن و ايثار نكردن] آن نيست؟
فرمود : «مطلب ، دو تاست : [يكى اين كه] برترينِ شما كسى است كه در ايثار كردن و بخشيدن حقّ خود ، حريص تر باشد ؛ زيرا خداوند عز و جل مى فرمايد : «و بر خويشتن ، مقدّم مى دارند ، هرچند خودشان نيازمند باشند» .
مطلب ديگر ، اين كه : بر كفاف ، ملامتى نيست . دستِ دهنده ، بهتر از دستِ
گيرنده است ، و [در اعطا و ايثار] از خانواده ات آغاز كن» . ۱
1.از متن اين حديث ، روشن مى گردد كه وارد نشدن ملامت بر اندوختنِ مقدار كفاف ، نزد سماعه ، امرى متعارف بوده، و حاصل پاسخ امام عليه السلام اين است كه ايثار كردن حقّ خود ، اولى از اندوختن آن است ؛ امّا بخشيدن و ايثار كردن حقّ عائله، نه ؛ بلكه اندوختن آن ، بهتر از بخشيدنش است (ر . ك : الكافى : ج ۴ ص ۱۸ پانوشت) .
