۱۳۸.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :اگر بنده اى هزار سال در ميان ركن و مقام ، به عبادت خدا بپردازد و سپس مظلومانه مانند قوچ سرش بريده شود، با اين حال ، خداوند، او را با همان گروهى بر مى انگيزد كه به آنان اقتدا مى كند و راه آنان را مى پيمايد و روش آنان را مى پويد. اگر بهشتى باشند ، او هم بهشتى است و اگر دوزخى باشند ، او هم دوزخى است.

۱۳۹.امام على عليه السلام :اگر مردى همه عمر روزه بگيرد و همه عمر نماز بخواند و سپس ميان ركن و مقام كشته شود، خداوند ، او را در روز قيامت ، با همان كسى محشور مى كند كه وى او را بر راه راست مى دانسته است.

۱۴۰.امام على عليه السلام :امامان، در حقيقت، سرپرستان خدا بر خلق او و متولّيان از سوى وى بر بندگانش هستند، و به بهشت نمى رود ، مگر كسى كه آنان را بشناسد و آنان نيز او را بشناسند، و به آتش نمى رود ، مگر كسى كه آنان را انكار كند و آنان هم او را انكار كنند.

۱۴۱.امام صادق عليه السلام :مردم، مكلّف اند بپرسند و دين شناس شوند و امامشان را بشناسند.

5 / 2

نهى از نشناختن امامان

۱۴۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كس بميرد و امامش را نشناسد ، به مرگ جاهلى مرده است.