فصل نهم : وظايف امام
9 / 1
وظايف كلّى
الف ـ پاسدارى از امانت رهبرى
قرآن
«خداوند به شما فرمان مى دهد كه امانت ها را به صاحبانش باز گردانيد و هر گاه ميان مردم داورى كرديد ، به داد، داورى كنيد . خدا چه نيكو شما را بِدان پند مى دهد . به راستى كه خدا شنوا و بيناست » . ۱
حديث
۲۷۷.الكافىـ به نقل از بريد عجلى ـ :از امام باقر عليه السلام در باره اين سخن خداوند عز و جل : «خدا به شما فرمان مى دهد كه امانت ها را به صاحبانش باز گردانيد و هر گاه ميان مردم داورى كرديد ، به داد، داورى كنيد» پرسيدم .
فرمود : «مقصودش ما هستيم ، كه بايد امام پيشين ، نوشته ها و دانش و جنگ افزار [ويژه] را به امامِ پس از خويش بدهد . «و هر گاه ميان مردم داورى كرديد ، به داد، داورى كنيد» ، [يعنى] همان [ عدالتى] كه در دستان شماست .
1.منظور از امانت در اين آيه شريف ، همان گونه كه در احاديث مشاهده مى كنيم ، امامت است . اين معنا آن گاه بيشتر، خود را مى نماياند كه ما در احاديثى در باره شرايط امامت (مانند تعيين شدن از جانب خداوند) و احاديث ذيل اين شرط و عنوان ، دقّت كنيم .
پس امامت ، از جهت اين كه منصبى الهى براى امام است ، نوعى امانت خداوند در اختيار امام به حساب مى آيد و بر او واجب است كه آن را نگهدارى كند و رعايت و نگهدارىِ شايسته آن ، عمل به دستورهاى خداوند و تسليم كردن لوازم امامت (از قبيل كتاب و اسلحه) ، به امام بعدى در هنگام وفات است .
