فصل نهم : اوصاف امّت محمّد صلى الله عليه و آله در تورات و انجيل
قرآن
«محمّد ، پيامبر خداست و كسانى كه با اويند، بر كافران، سختگير [ و ] با همديگر ، مهربان اند . آنان را در ركوع و سجود مى بينى. فضل و خشنودىِ خدا را خواستارند. علامتِ [ مشخصّه ] آنان ، بر اثر سجود در چهره هايشان است. اين صفت ايشان است در تورات، و مَثَلِ آنها در انجيل ، چون كِشته اى است كه جوانه خود را برآورَد و آن را مايه دهد تا سِتَبر شود و بر ساقه هاى خود بِايستد و دهقانان را به شگفت آورد، تا از [ انبوهىِ ] آنان ، [ خدا ] كافران را به خشم در اندازد . خدا ، به كسانى از آنان كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كرده اند، آمرزش و پاداش بزرگى وعده داده است» .
«كسانى كه به ايشان ، كتاب [ آسمانى ] داده ايم، همان گونه كه پسران خود را مى شناسند، او ( محمّد ) را مى شناسند؛ و مسلّماً گروهى از ايشان ، حقيقت را نهفته مى دارند و خودشان [ هم ]مى دانند» .
حديث
۲۰۶.السيرة النبوية ، ابن هشامـ به نقل از ابن عبّاس ـ :پيامبر خدا ، به يهوديان خيبر ... نوشت : «به نام خداوند بخشنده مهربان . از محمّد ، فرستاده خدا ، دوست موسى و برادرش و تصديق كننده هر آنچه كه موسى آورده است . هان ، اى جماعت پيرو تورات ! خداوند به شما فرموده است و شما ، اين را در كتابتان مى يابيد كه : «محمّد ، پيامبر خداست و كسانى كه با اويند، بر كافران، سختگير [ و ] با همديگر ، مهربان اند» .
