فصل يكم : شناخت ايمان

1 / 1

معناى ايمان

الف ـ باور قلبى به غيب و تصديق زبانى آن

قرآن

«آنان كه به غيب ايمان مى آورند، و نماز را بر پا مى دارند، و از آنچه به ايشان روزى داده ايم ، انفاق مى كنند» .

حديث

۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :اى مردم! مؤمن نيست آن كسى كه با زبانش ايمان آورد و با دلش ايمان نياورد .

۲.الاحتجاجـ در بيان يكى از فراوان پرسش هايى كه مردى زنديق ، از امام صادق عليه السلام پرسيد ـ :زِنديق گفت : پس ميان كفر و ايمان ، مرتبه اى وجود دارد؟
امام عليه السلام فرمود : «نه» .
گفت : پس ايمان چيست و كفر ، كدام است ؟
امام عليه السلام فرمود : «ايمان، آن است كه شخص به آن بخش از عظمت خدا كه از او پنهان است ، همان گونه باور داشته باشد كه به آنچه از عظمت او مشاهده مى كند و آشكارا مى بيند، باور دارد ، و كفر به معناى انكار است» .