۷۹.امام على عليه السلام :با تنهايى دمخورتر باش تا با همنشينان بد .
۸۰.امام على عليه السلام :از همنشينى با دوست بد بپرهيز ، كه دوست بد ، همنشين خود را به هلاكت مى افكند و يار خود را به نابودى مى كشاند . ۱
۸۱.امام على عليه السلامـ در حكمت هاى منسوب به ايشان ـ :در بيابان برهوت ، تنها شدم ؛ امّا تنهايى را بدتر از [بودن] با همنشين بد نديدم .
۸۲.امام رضا عليه السلام :با مناعت طبع ، جامه بى نيازى پوشيدم
و سرافراز ، راه رفتم .
با نَسناس ، ۲ انس نمى گيرم
بلكه با مردمان ، انس مى گيرم .
هر گاه تكبّر ثروتمند را ديدم
با طمع بُريدن [از او] ، بزرگى مى فروشم
ب ـ نادان
۸۳.امام على عليه السلامـ در حكمت هاى منسوب به ايشان ـ :خردمند را ، به سختى زيستن با خردمندان ، بِهْ كه به خوشى زيستن با نابخردان !
۸۴.امام زين العابدين عليه السلامـ در دعايش ـ :بار خدايا ! بر محمّد و خاندان محمّد ، درود
فرست و ما را از كسانى قرار ده كه در ميان خانه هاى ستمگران ، جستجو كردند و از همدلى با نادانان رميدند .
1.و به قول شاعر :
تا توانى ، مى گريز از يار بديار بد ، بدتر بود از مار بد
مار بد ، تنها تو را بر جان زنديار بد ، بر جان و بر ايمان زند .
2.به قولى ، همان قوم يأجوج و مأجوج است ، و به قولى : موجودى شبيه آدميان ، ولى نه از نسل آدم عليه السلام (النهاية : ج ۵ ص ۵۰) ؛ بلكه از نسل انسان هايى كه از پيش از آدم عليه السلام در زمين ، مى زيستند و از بشر اوّليه متكامل تر ، امّا از بنى آدم ، عقب مانده تر بودند (ر . ك : تكامل در قرآن : ص ۵۳ ، الديباج الوضىّ : ج ۲ ص ۱۳۹ ، الطّراز الأوّل : ج ۲ ص ۹۶) .
