۲۱۷.امام على عليه السلام :پيامبر صلى الله عليه و آله در آخرين خطبه خود ـ كه در روز رحلتش به سوى خداوند عز و جلايراد كرد ـ فرمود: «من دو چيز در ميان شما بر جاى نهاده ام كه تا وقتى به آنها تمسّك جوييد ، هرگز گم راه نخواهيد شد: كتاب خدا، و عترتم [يعنى] اهل بيتم. خداوند لطيف و آگاه ، به من خبر داد كه اين دو ، هيچ گاه از يكديگر جدا نخواهند شد تا آن كه در كنار حوض بر من وارد شوند ، همانند اين دو» و ايشان دو انگشت نشانه اش را كنار هم نهاد. سپس انگشت نشانه و ميانه اش را كنار هم گذاشت [و فرمود:] «نمى گويم همانند اين دو كه يكى از ديگرى جلوتر باشد. پس به اين دو ، چنگ زنيد تا نلغزيد و گم راه نشويد، و از آنها پيشى نگيريد كه به گم راهى در مى افتيد».

۲۱۸.امام صادق عليه السلام :خداوند ، ولايت ما اهل بيت را محور قرآن و محور همه كتاب ها[ى آسمانى ]قرار داد. قرآنِ مُحكم بر اين محور مى چرخد، و كتاب ها[ى آسمانى] از آن به نيكى ياد كرده اند، و ايمان با ، آن شناخته و روشن مى شود.
پيامبر خدا به پيروى از قرآن و خاندان محمّد ، امر فرمود ، آن جا كه در آخرين خطبه اش فرمود: «من در ميان شما ، دو چيز گران سنگ بر جاى مى گذارم: گران سنگ بزرگ تر و گران سنگ كوچك تر. آن بزرگ تر ، كتاب پروردگار من است و آن كوچك تر ، عترت من [يعنى] اهل بيتم. پس مرا در اين دو پاس بداريد؛ زيرا تا زمانى كه به آنها چنگ در زنيد ، گم راه نخواهيد شد».

7 . واپسين لحظات زندگى پيامبر صلى الله عليه و آله

۲۱۹.دعائم الإسلام:از ابو ذر برايمان روايت شده است كه وى پس از درگذشت پيامبر صلى الله عليه و آله ، در مراسم حج حاضر شد و چون مردم در طواف گرد آمدند ، بر در كعبه ايستاد و حلقه در را گرفت و سه بار صدا زد: آى مردم!
مردم گرد آمدند و به گوش ايستادند. ابو ذر گفت: آن كه مرا مى شناسد ، مى شناسد و آن كه مرا نمى شناسد ، بداند كه من ابو ذر غِفارى هستم. حديثى را كه از پيامبر صلى الله عليه و آله شنيده ام ، برايتان باز مى گويم. شنيدم كه ايشان در هنگام احتضارش، مى فرمايد: «من دو چيز گران سنگ در ميان شما بر جاى مى نهم: كتاب خدا و عترتم [يعنى] اهل بيتم. اين دو هرگز از يكديگر جدا نمى شوند تا آن كه در كنار حوض ، بر من وارد شوند، مانند اين دو» و دو انگشت نشانه دو دستش را كنار هم گذاشت و برابر قرارشان داد و سپس انگشت ميانه و نشانه دست راستش را كنار هم قرار داد [و فرمود: ]«نمى گويم مانند اين دو ؛ زيرا يكى از آنها جلوتر از ديگرى است. بدانيد كه حكايت اين دو در ميان شما ، حكايت كشتى نوح است كه هر كس در آن نشست ، نجات يافت و آن كه ننشست ، غرق شد».