4 / 3 ـ 8

الهام

۵۴۵.امام رضا عليه السلام :هر گاه خداوند ، بنده اى را براى امور بندگانش برگزيند ، براى اين كار، سينه اش را گشاده مى گرداند و چشمه هاى حكمت را به دل او مى سپارد و علم را به كمال، بر او الهام مى نمايد و از اين پس ، او ديگر در پاسخى درمانده نمى گردد و در [تشخيصِ ]صواب سرگشته نمى شود . او معصوم است و تأييد شده [از جانب خدا ]و توفيق يافته و ره نمون گشته و از خطا و لغزش و افتادن ، در امان است . خداوند ، او را به اين امور اختصاص داده تا حجّتش بر بندگانش و گواهش بر خلقش باشد و «اين، فضل خداست كه به هر كس بخواهد ، مى دهد و خدا صاحب فضل بزرگ است» .

۵۴۶.الكافىـ به نقل از حارث بن مغيره ـ :[به امام صادق عليه السلام ] گفتم : مرا از علم عالِمتان آگاه گردان .
فرمود : «ارثى است از پيامبر خدا صلى الله عليه و آله و على عليه السلام » .
گفتم : ما مى گوييم كه آن به دل شما الهام و در گوشتان نجوا مى شود .
فرمود : «اين هم هست» .

۵۴۷.الأمالى، طوسىـ به نقل از حارث نصرى ـ :به امام صادق عليه السلام گفتم : اگر نكته اى از امام بپرسند و او نداند ، از كجا بدان آگاهى مى يابد؟
فرمود : «به دلش الهام مى گردد يا در گوشَش نجوا مى شود» .

۵۴۸.الأمالى، طوسىـ به نقل از ابو بصير ـ :امام صادق عليه السلام فرمود : «على عليه السلام ، محدَّث بود و سلمان هم محدَّث بود» .
گفتم : نشانه محدَّث چيست؟
فرمود : «فرشته اى نزد او مى آيد و به دلش چنين و چنان الهام مى كند» .