1 / 4
آنچه در باره نقش ابدال در حكومت امام مهدى عليه السلام روايت شده است
۱۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :چون زمان ظهور قائم ، فرا مى رسد ، منادى اى از آسمان ، ندا مى دهد كه : «اى مردم! دوران حكومت زورگويان بر شما ، به سر آمد و بهترين فرد امّت محمّد ، بر سرِ كار آمد. پس ره سپار مكّه شويد» .
از اين هنگام، نجيبان ، از مصر ، ره سپار مى شوند، و ابدال ، از شام، و عِصابه ها ۱ از عراق. پارسايان شب و شيرانِ روزند و دل هايشان ، چونان پولاد است و در ميان رُكن و مقام ، با او (قائم) بيعت مى كنند.
۱۳.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :با مُردن خليفه اى، اختلاف ، ايجاد مى شود . پس مردى از اهالى مدينه ، به مكّه مى گريزد. در آن جا ، شمارى از مردم مكّه نزدش مى آيند و او را به زور ، بيرون مى آورند و ميان رُكن و مقام ، با وى بيعت مى كنند. پس سپاهى از شام به سوى او اعزام مى شود ؛ امّا بيابان ميان مكّه و مدينه ، آنها را در كام خود فرو مى بَرَد. چون مردم ، اين حادثه را مى بينند، ابدال شام و عِصابه هاى عراق ، نزد او مى آيند و با او بيعت مى كنند.
1.. واژه «عصائب» ـ كه در متن عربى حديث آمده است ـ ، جمع «عِصابه»، به معناى گروهى از مردم از ده تا چهل نفر است... مراد ، گرد آمدن آنها براى جنگ هايى است كه در عراق ، رُخ مى دهد. به قولى ، مراد ، جماعتى از زُهّاد هستند كه آنها را «عصائب» ناميده اند ؛ چون در كنار ابدال و نجبا آمده است .
