اشک ریختن (بکاء) - صفحه 221

ه ـ گريه بر گروهى از يارانش

۳۲۶.مسكّن الفؤاد :چون جعفر بن ابى طالب ـ كه خداى از او خشنود باد ـ كشته شد ، پيامبر خدا صلى الله عليه و آله نزد اسماء [همسر جعفر] ـ كه خداى از او خشنود باد ـ رفت و به او فرمود : «فرزندان جعفر را نزدم بياور» .
آنها نزد پيامبر خدا صلى الله عليه و آله آمدند و ايشان آنان را بغل كرد و بوييد و اشك ريخت .
اسماء گفت : اى پيامبر خدا! جعفر كشته شده ؟
فرمود : «آرى ، امروز كشته شد» .

۳۲۷.مكارم الأخلاقـ به نقل از خالد بن سَلَمه مخزومى ـ :چون زيد بن حارثه كشته شد ، پيامبر خدا صلى الله عليه و آله به منزل او رفت . دختر زيد با ديدن ايشان ناگهان گريه اش گرفت و پيامبر خدا هم زار زار گريست . يكى از يارانش گفت : اين ، چه حالى است ، اى پيامبر خدا ؟ فرمود : «اين، شوقِ دلدار به دلدار است» .

۳۲۸.امام صادق عليه السلام :پيامبر صلى الله عليه و آله پس از آن كه خبر وفات جعفر بن ابى طالب عليه السلام و زيد بن حارثه به ايشان رسيد ، هر گاه وارد خانه يكى از آنها مى شد ، بر آن دو ، بسيار
مى گريست و مى فرمود : «آن دو ، هم سخن و انيس من بودند و هر دو رفتند!» .

صفحه از 262