ج ـ راستگويى

۱۲۰.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :اى مردم! بلدِ راه ، به كسان خود دروغ نمى گويد. و من اگر هم دروغگو بودم ، [دست كم] به شما دروغ نمى گفتم. به خداوندى كه هيچ خدايى جز او نيست، من فرستاده به حقّ خدا به سوى شما خصوصا و به سوى همه مردم عموما هستم. به خدا قسم ، همان گونه كه مى خوابيد، مى ميريد و همان گونه كه بيدار مى شويد، بر انگيخته خواهيد شد و مطابق كردارتان حسابرسى خواهيد شد . در برابر نيكى، پاداش نيك خواهيد يافت و در برابر بدى، كيفر بد خواهيد چشيد. بهشتِ جاويدان در كار است و دوزخِ هميشگى .

۱۲۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :همانا بهترين سخن، راست ترينِ آن است .

۱۲۲.الطبقات الكبرى :چون آيه «و خويشان نزديكت را هشدار ده» نازل شد، پيامبر صلى الله عليه و آله بالاى كوه صفا رفت و بانگ زد : «اى قريشيان!» .
قريش گفتند : اين ، محمّد است كه از فراز صفا فرياد مى زند.
پس همگى جمع شدند و به آن جا رفتند و گفتند : چه شده است ، اى محمّد؟
فرمود : «اگر من به شما بگويم كه در پشت اين كوه ، گروهى سواره هستند ، آيا حرف مرا باور مى كنيد؟» .
گفتند : آرى، تو در ميان ما ، متّهم و بدنام نيستى ، و هرگز دروغى از تو نشنيده ايم.
فرمود : «اينك، من شما را از عذابى سخت بيم مى دهم. اى فرزندان عبدالمطّلب! اى فرزندان عبد مناف! اى فرزندان زهره! ـ به همين ترتيب ، همه خاندان ها و تيره هاى قريش را نام برد ـ خداوند به من فرمان داده است كه به خويشان نزديكم اعلام خطر كنم ، و من نمى توانم هيچ سودى را در دنيا و هيچ بهره اى را در آخرت ، براى شما تضمين كنم، مگر اين كه بگوييد : لا اله الاّ اللّه [و ايمان بياوريد]» .
در اين هنگام ، ابولهب گفت : هلاكت باد تو را! براى همين ما را جمع كردى؟!
در اين هنگام ، خداوند ـ تبارك و تعالى ـ سوره «تَبَّتْ يَدَآ أَبِى لَهَبٍ وَ تَبَّ ... » را نازل فرمود.