۱۵۳.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كه در دين خدا پارسايى نداشته باشد ، خداوند او را به سه چيز گرفتار مى سازد : يا جوان مرگش مى كند ، يا او را به خدمت گزارى سلطان در مى آورد ، يا در روستاها[ يى بى بهره از دانش ] ساكنش مى گردانَد . ^۱

۱۵۴.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :شش گروه اند كه به سبب شش خصلت ، بى حساب به دوزخ مى روند : . . . و روستاييان ، به سبب نادانى[ در صورتى كه مقصّر باشند ] .

۱۵۵.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :روستا[ هايى كه تحصيل دانش در آنها مقدور نيست ] ، آغلى است از آغل هاى دوزخ . نه حدّى در آن اجرا مى شود ، نه نماز جمعه اى و نه جماعتى . كودكانشان شرور و موذى اند ، جوانانشان شيطان صفت اند و پيرانشان نادان اند . مؤمن در ميان آنها گنديده تر از لاشه مُردار است .

توضيح

مَفاد آيه هاى 97 و 98 از سوره توبه و نيز روايات گذشته ، به مناطقى برمى گردد كه فاقد زمينه لازم براى رشد فرهنگى و تربيتى و شناخت علوم دينى اند . بديهى است نهى از سكونت در روستاها و مناطق دور افتاده ، تنها مربوط به چنين مواردى است .
گفتنى است كه سند روايات مذكور ، معتبر نيست ؛ ليكن با توجّه به آيه اى كه در متن آمده و نيز توضيحاتى كه ارائه شد ، مضمون آنها قابل قبول است .