این جا علامه به نوعی زیرکانه با خصم مجادله می‌کند، عقیده خصم را در باب عدالت صحابه مطرح می‌کند و روایت را به خاطر مخالفت با باور عدالت صحابه، مردود می‌داند. البته برای خصم راه دیگری هم هست، این که دست از باور خود در مورد عدالت صحابه بردارد و روایت را صحیح بداند.
موافقت با عقاید اصحاب امامیه
علامه امینی، برای اثبات حقانیت شیعه، به روایاتی که عامه در فضل امیر المؤمنین علی علیه السلام و ولایت آن حضرت نقل نموده‌اند، استدلال نموده است. در این قسمت، به تعدادی از روایاتی که ایشان در کتاب الغدیر متذکر شده است، اشاره می‌کنیم. البته باید یادآور شویم، آن چه آورده می‌شود قطره‌ای از دریای روایات موجود در فضل امام علی علیه السلام است که در کتاب الغدیر علامه امینی آورده شده است، لذا در حد حوصله یک مقاله به چند نمونه بسنده می‌کنیم.
حافظ واحدی بعد از این که حدیث غدیر را نقل می‌کند می‌گوید: «این ولایت که پیامبر صلی الله علیه و آله برای علی علیه السلام ثابت نمود مورد سؤال قرار خواهد گرفت، همان گونه که خدای تعالی فرمود «وقفوهم إنهم مسؤولون»؛ یعنی آن‌ها را نگه دارید تا در مورد ولایت علی علیه السلام از آن‌ها بپرسم». او در ادامه می‌گوید: «معنای این آیه این است که آیا علی را دوست داشتید آن گونه که سزاوار بود و نبی صلی الله علیه و آله توصیه نموده بود؟ یا این که ضایع نمودید و اهمال کردید؟» ۱.
پیامبر از طرف خداوند مأمور بود تا به مردم ابلاغ رسالت کند، به آن‌ها بگوید در قبال این رسالت مزدی نمی‌خواهم. یکی از مواد ابلاغیه، رساندن ولایت امیر المؤمنین علی علیه السلام به مردم است. روز قیامت همان گونه که حبیب خدا محمد صلی الله علیه و آله باید جواب‌گوی این ابلاغیه باشد، مسلمانان هم باید پاسخ‌گو باشند که در قبال این ابلاغیه چه عکس‌العملی نشان دادند؟
علامه امینی در مورد جریان غدیر و ایراداتی که بر الفاظ این روایت گرفته می‌شود، بیان ابن جوزی حنفی را می‌آورد. شمس الدین سبط ابن جوزی از فحول علمای سنّی است، لذا قول او در بین اهل سنّت بسیار مهم و نظر او برایشان خیلی معتبر است. علامه به نقل از سبط بن جوزی می‌گوید:
علما اتفاق نظر دارند که قصه غدیر بعد از حجة الوداع در هجده ذی الحجه بوده است. پیامبر صلی الله علیه و آله در حالی که حجاج 120 هزار نفر بودند آن‌ها را جمع کرد و فرمود: «من کنت مولی فهذا علیّ مولی». ابن جوزی می‌گوید: پیامبر این مسئله را تصریحاً بیان کرده است نه با تلویح و اشاره. ابن جوزی به زیبایی کلمه «مولی» را معنا می‌کند و می‌گوید برای کلمه «مولی» ده معناست اما آن چه در روایت غدیر مورد نظر رسول خدا صلی الله علیه و آله است «اولی
