حیات علمی علامه امینی
ایشان مقدمات را نزد پدرش فرا گرفت سپس به مدرسه الطالبیه که از مدارس مهم و معروف آن زمان تبریز بود رفت. او نزد علمای بزرگی چون آیة الله سید محمد بن عبد الکریم موسوی (مشهور به مولانا)، آیة الله سید مرتضی (فرزند احمد بن محمد حسینی خسرو شاهی) و علامه حجة الشیخ میرزا علی اصغر ملکی، زانوی تلمذ سایید.
بعد از گذراندن دروس سطح، برای شرکت در سطوح عالی و درس خارج عازم نجف اشرف شد. در شهر نجف، افتخار شاگردی اساطین بزرگی چون آیة الله سید محمد باقر حسینی فیروزآبادی، آیة الله میرزا علی بن عبد الحسین ایروانی، و آیة الله میرزا ابو الحسن بن عبد الحسین مشکینی، پیدا کرد.
بعد از طی درجات عالیه علم و ادب و معرفت در شهر نجف، به زادگاهش تبریز برگشت، مشغول مطالعه و تدریس شد. او در کنار مطالعات علمی به کار تبلیغ شریعت محمدی با سلاح وعظ و منبر همت گماشت. در همین ایام بود که اولین تألیف خودش را به نام تفسیر فاتحة الکتاب به رشته تحریر در آورد.
عطش او برای فراگیری بیشتر و طی مراحل بالاتر علمی، باعث شد تا مجدداً علامه امینی راهی شهر نجف گردد. در آن مقطع نزد علمای بزرگی چون آیة الله سید میرزا علی بن مجدد شیرازی، آیة الله شیخ میرزا حسین نایینی نجفی، آیة الله شیخ عبد الکریم بن مولی محمد جعفر یزدی حائری، آیة الله سید ابو الحسن بن سید محمد موسوی اصفهانی، آیة الله شیخ محمد حسین محمد حسن اصفهانی (مشهور به کمپانی)، و آیة الله شیخ محمد حسین بن شیخ علی آل کاشف الغطاء، تلمذ نموده به درجه اجتهاد نائل گردید.
علامه امینی تألیفات گرانسنگی دارد از جمله: تفسیر فاتحة الکتاب، شهداء الفضیله، کامل الزیارة، ادب الزائر لمن یمم الحائر، سیرتنا و سنّتنا، المقاصد العلیه فی المطالب السنیه، ریاض الانس، الوضاعون و احادیثهم، السجود علی التربة الحسینیه، و الغدیر که رأس الهرم تألیفات ایشان به شمار میرود ۱.
علامه امینی در سال 1380 قمری به هندوستان مسافرت کرد. در این سفر کتابخانههای بزرگ را مورد تفحص و بررسی قرار داد، به میراث اسلامی و آثار فکری موجود در آن کتابخانهها دسترسی پیدا کند. فعالیت علامه در هند تنها به مطالعه خلاصه نمیشد؛ ایشان در کنار مطالعات علمی، برای مسلمانان آن جا منبر وعظ و خطابه بر پا مینمود.
در سال 1384 قمری به دنبال هدفی که داشت به سوریه سفر کرد و در آن جا به آثار گرانسنگی در باب علوم اسلامی دست یافت. سپس در سال 1388 قمری به ترکیه مسافرت کرد. او