یک بعد حوادث و رخدادها که به دو قسم خوشایند و ناخوشایند تقسیم می‌شود و یک بعد قوانین که به دو قسم بایدها و نبایدها تقسیم می‌شوند. همه اینها نیز به تقدیر خداوند متعال تنظیم می‌شوند و همه تقدیرهای خداوند متعال نیز مبتنی بر خیر هستند که در این صورت می‌تواند یکی از ابعاد مهم سعادتمندی، یعنی خیر بودن زندگی را محقق سازد. اما یک نکته مهم وجود دارد و آن، این که تحقق خیری که خداوند مقدر ساخته است، بر واکنش مناسب به تقدیر متوقف است و واکنش مناسب به تقدیر در دو سطح قابل تحلیل است: یکی سطح کلی که رضامندی نسبت به کل تقدیر است و دیگری شکر نسبت به خوشایندها، صبر در ناخوشایندها، رغبت به طاعت و کراهت از معصیت که ناظر به اقسام چهارگانه تقدیر است. بنا بر این، تحقق سعادت واقعی در زندگی و تجربه کردن احساس سعادت و خوشبختی، متوقف بر این پنج مورد است. این امور پنج‌گانه، مؤلفه‌ها و ابعاد مختلف احساس سعادتمندی را تبیین می‌کنند.

مؤلفه «نشاط»

رکن دوم سعادت، سرور بود. سرور نیز از موضوعاتی است که در ادبیات دین مورد توجه قرار گرفته است. از این رو، در اینجا نیز نمی‌توان بدون در نظر گرفتن این بخش از متون اسلامی، ماهیت احساس سعادتمندی را به دست آورد.
از دیدگاه اسلام، شادی موجب انبساط روحی و برانگیخته شدن نشاط در انسان می‌گردد. امام علی علیه السلام در این باره می‌فرماید:
السرور يبسط النفس و يثير النشاط؛¹