آن اشاره كرديم». (6: ج 2، ص 84)
12ـ 8) آيت اللّه گلپايگانى (م1414ه) گويد: «و ظاهر روايات اين است كه آنها (خوارج) كافرند، چه از روى علم باشد و چه بر اساس جهل مركّب.»
از جمله ادلّه، روايت فضل است كه گويد:
«مردى عبوس و شكمبزرگ نزد ابىجعفر امام باقر عليه السلام آمد و در كنار آن حضرت بر روى تخت او نشست. امام به او خوش آمد گفت و جايش داد. هنگامى كه رفت، حضرتش فرمود: او از خوارج بود. گفتم: مشرك است؟ فرمود: به خدا سوگند مشرك است، مشرك». آيت اللّه گلپايگانى مىافزايد: «مراد از مشرك همان كافر است. اين خبر در اوائل كتاب هم آورده شده است. در زيارت جامعه نيز آمده است: «و من حاربكم مشرك: هر كس با شما بجنگد مشرك است.» (27: ج 1: ص 190)
13. امام زمان عليه السلام و زيارت جامعه كبيره
عالم محقّق مرحوم ميرزا حسين نورى طبرسى قدس سره داستان يكى از صالحان را كه خدمت امام زمان (عج) رسيده و سفارش آن حضرت به خواندن اين زيارت را چنين نقل كرده است.
حدود هفده سال پيش ۱ ، متّقى صالح سيد احمد بن سيد هاشم بن سيد حسن موسوى رشتى ـ أيّده اللّه ـ كه از تجّار شهر رشت است، وارد نجف اشرف شد و در معيّت عالم ربّانى و فاضل صمدانى شيخ على رشتى، در منزل به ديدار من آمدند. هنگامى كه برخاستند، شيخ على رشتى مرا آگاه كرد كه اين سيّد احمد، از صالحان درستكار است و اشاره كرد كه داستان غريبى براى او رخ داده... و سيد احمد رشتى تشرّف خود به ديدار صاحب الزمان را برايم بازگفت.... تا آنجا كه گفت:
آقاى من ـ صاحب الزمان ـ فرمود: عنان (مركب) را به من بده؛ آن را به او دادم. عنان را به دست راست گرفت و بيل را به دوش چپ انداخت و به راه افتاد؛ به گونهاى كه اسب به بهترين صورت پذيرش، در خدمت او بود. سپس دست بر زانوى
1.يعنى سال ۱۲۸۵ قمرى، چون نجم ثاقب در سال ۱۳۰۲ قمرى تأليف شده است. (ويراستار)