متن اين رساله براى نخستين بار، توسّط على جلال باقر الداقوقى، تحقيق و در شماره 85 ـ 86 فصلنامه تراثنا چاپ و منتشر شده است. محقّق رساله در مقدّمه به دو موضوع مى‏پردازد: 1. مناظره و اسلوب جدل با توجّه به آيات و روايات و روش علماى سلف؛ 2. شخصيّت و آثار علّامه كراجكى. آن‏گاه، پس از اشاره به نسخه‏هاى خطّى رساله براى اين تحقيق، روش تحقيق و تصحيح خود را توضيح مى‏دهد.
نسخه‏هاى خطّى مورد اعتماد محقّق در اين رساله، چنين است:
1. نسخه خطّى كتابخانه مركزى دانشگاه تهران، مجموعه شماره 1328، كتابت محرّم الحرام 1282، كاتب: محمّد ابراهيم بن‏محمّد معصوم الحسينى.
2. نسخه خطّى همان كتابخانه و همان شماره (1328) بدون كاتب و تاريخ كتابت.
3. نسخه خطّى كتابخانه مجلس، مجموعه شماره 1359، كاتب: ابوطالب‏بن الحاج ابى‏تراب. (10: 296)

روش ترجمه

در ترجمه اين رساله ارزشمند اعتقادى، هدف ترجمه محتوايى بوده و از ترجمه تحت‏اللّفظى، پرهيز شده است. مؤلّف در اين رساله، به توضيح و تبيين مسائل اعتقادى پرداخته و عين ادلّه معتزله را در اثبات نبوّت، به عنوان دلايل شيعه براى اثبات امامت، مطرح كرده است. هدف او بيان شباهت استدلال بر اين دو عقيده است؛ لذا در اين ترجمه، سعى شده است تا مفهوم و محتواى اصلى رساله، ترجمه و ارائه شود. نيز به همين دليل، از نقل اختلاف نسخه‏ها و تعليقاتِ درازدامن و مفيد محقّق رساله خوددارى شد. خوانندگان پژوهنده مى‏توانند آن همه را در فصلنامه تراثنا بجويند. بايد توجّه داشت كه ايجاز و فشردگى در بيان، اصلى است كه بر نوشته‏هاى علّامه كراجكى حاكم است. بدين رو، شايد بعضى از معانى كلام او، در برخى موارد ديرياب باشد؛ گرچه در سادگى و روانىِ بيان بسيار كوشيده است.