بسم اللّه الرّحمن الرّحيم
سبحان من دانت له السموات و الأرض بالعبوديّة و حمدا لمن شهدت له جميع الخلائق على اختلاف ألسنتهم بالرّبوبيّة و أشهد أن لا إله إلّا اللّه وحده لا شريك له كما شهد لنفسه في الألوهيّة و أشهد أنّ محمّدا عبده المصطفى و رسوله المجتبى أشرف المخلوقات و أفضل البريّة و أصلّي عليه و آله كما صلّى عليه هو و ملائكته أفضل صلوة و أكمل تحيّة.
امّا بعد، اين چند كلمهاى است حسب الاقتضاى عالىجناب فضائل مآب، زبدة الإخوان و نخبة الخلّان، معين الدين الأنور و ناصر الشرع الأبهر، مولانا علىاصغر ـ أعانه اللّه على الخير و صانه عن كلّ سوء و ضير ـ نوشته مىشود؛ از براى رفع ابتلايى كه از مشاكه بعض اوهام عاطله و مناقشه پارهاى ارباب مخائل باطله به جهت ايشان حاصل شده بود.
و حاصل اينكه در خطبة البيان كه منسوب است به جناب يعسوب الدّين و ليث الموحّدين، اميرالمؤمنين علىّبن ابىطالب ـ عليه و آله أفضل صلاة المصلّين ـ مذكور است كه آن حضرت فرموده است: «أنا خالق السموات و الأرض و أنا الرّازق» و بعضى از ارباب اغراض فاسده متمسّك به آن شده كه ترويج غرض فاسد خود داده باشند. عالىجناب مشار إليه در مقام انكارِ بودن آن دو عبارت در خطبة البيان برآمده، اين معنى را مستبعد شمرده و از حقير استفاده اين معنى فرموده بودند كه آيا خطبة البيان از آن جناب است يا نه؟ و بر فرض صحّت انتساب به آن جناب، اين دو عبارت در آن هست يا نه؟ و بر فرض بودن، مراد از آن، چه خواهد بود؟ و نوشته بودند كه در نسخى كه موجود است در نزد ايشان از اين خطبه، اين دو عبارت نيست.
پس مىگوييم ـ و باللّهالتوفيق و بيده أزمّة التحقيق ـ كه ضيق مجال و كثرت اشغال، مانع است از تفصيل مقال و اشباع سخن در جواب از سؤال. و مجمل كلام كه مقتضى ما لايدرك كلّه، لايترك كلّه است اين است كه:
اوّلاً: انتساب اين خطبه به آن جناب بر حقير ثابت نشده و در احدى از كتب معتبره اماميّه نديدهام و رؤساى شيعه كه مدار مذهب اماميّه بر ايشان است و عمده
