1ـ1) ضرورت بقاى عالم و مفسّر الاهى قرآن پس از پيامبر صلى‏ الله‏ عليه‏ و‏ آله ‏وسلم:
1ـ1ـ1) اشاره به حقيقت علمى قرآن و رابطه آن با پيامبر صلى‏ الله‏ عليه‏ و‏ آله ‏وسلم حافظ حقيقت علمى و حيات قرآنى.
1ـ1ـ2) پيامبر صلى‏ الله‏ عليه‏ و‏ آله ‏وسلم عالم الاهى به تفسير و تأويل قرآن، تلاوت كننده حقيقى قرآن، معلّم و مفسّر حقيقى قرآن و حكمت قرآنى...
1ـ1ـ3) پيامبر صلى‏ الله‏ عليه‏ و‏ آله ‏وسلم تبلور انسانى و اخلاقى قرآن و الگوى تزكيه قرآنى.
1ـ1ـ4) ضرورت بقاى شئون قرآنى پيامبر صلى‏ الله‏ عليه‏ و‏ آله ‏وسلم ـ به جز شأن نبوّت ـ پس از رحلت ايشان، با استناد به دليل عقل، كتاب و سنّت، و جايگاه امام و صفات بايسته او در اين زمينه.
1ـ1ـ5) بررسى مصداق يا مصاديق «من عنده علم الكتاب».
1ـ1ـ6) بررسى وجوه معانى و مصداق يا مصاديق آيه شريفه «من عنده علم الكتاب» و رابطه آن با علم امام از قرآن.
1ـ1ـ7) بررسى معنا و مصداق يا مصاديق آيه شريفه «ثم أورثنا الكتاب الذين اصطفينا من عبادنا».
1ـ1ـ8) بررسى معنا مصداق يا مصاديق «الراسخون في العلم» در قرآن، رابطه آن با علم تأويل، قلمرو و ويژگيهاى علم آنان....
1ـ1ـ9) وجوه و صنوف علوم امام به منظور تفسير و تعليم قرآن، تنزيل و تأويل، ناسخ و منسوخ، محكم و متشابه، مجمل و مبيّن، مقدّم و مؤخّر، فصل و وصل و ...
1ـ1ـ10) قرآن حجّت باقيه الاهى بر اثبات رسالت رسول در مقام وحى و تنزيل، و بر امامت اميرالمؤمنين عليه ‏السلام و ساير امامان اهل بيت عليهم ‏السلام در مقام علم و تأويل، رابطه متقابل قرآن و عترت...
1ـ1ـ11) بررسى انحصار علم وهبى و مستقيم قرآن به پيامبر و امام (به واسطه پيامبر صلى‏ الله‏ عليه‏ و‏ آله ‏وسلم)، و ضرورت يا عدم ضرورت آن، اثبات يا نفى وجوه عالمانِ به قرآن در عصر پيامبر و امام بر اساس ادلّه عقلى و نقلى، ضوابط و شرايط بهره‏ورى ديگران از علوم قرآنى امام....