عشق حضرت زينب به برادرش امام حسين عليه السلام متجلّى گشته است. بنابراين با عزمى راسخ در راستاى تحقّق هدف متعالى خويش - كه همان يارى امام معصوم زمان خويش است - مدبّرانه براى ازدواج خويش شرطى تعيين مىكند. اين شرط بيانگر قاطعيّت او در همراهى و يارى امام خويش و همچنين تدبير و دور انديشى اوست. «زينب(س) به همسرى پسر عمويش عبداللَّهبن جعفر درآمد، مشروط بر آنكه هرگاه برادرش حسين خواست به مسافرتى برود و زينب خواست با او همراهى كند، عبداللَّه از او جلوگيرى نكند.» (24: ص 290) قاطعيّت و صلابت زينب(س) در مواجهه با دشمنان ملموستر است. در كاخ يزيد با وجودى كه حضرت در لباس يك اسير ظاهر شده است، يزيد را خطاب قرار داده مىفرمايد: حالا كه حوادث تلخ روزگار مرا به اينجا كشانده است كه با تو هم صحبت شدهام تو را بسيار خوار و حقير مىدانم و سرزنش تو را كارى ارزشمند مىدانم و تو را به خاطر عملى كه انجام دادى، بسيار توبيخ مىكنم.
زندگى هدفمند
زندگى اگر هدفمند نباشد، انسان دچار سردرگمى و تشويش مىشود و به اين دليل، فرد نمىتواند استعدادهاى درونى خود را جهت بخشد و به خوبى از آنها استفاده كند. كسانى كه قاطع و هدفمند هستند، با توجّه به توانمنديهايى كه دارند، مسير زندگى را به سوى آن اهداف هدايت و براى دستيابى به آن تلاش مىكنند.
از نظر اسلام، عالم هستى بر پايه باطل، پايهگذارى نشده است: «و ما آسمانها و زمين و آنچه را در بين آنها قرار دارد، بيهوده و باطل نيافريديم.» (ص: (۳۸)/۲۷) انسان نيز با هدف خلق شده است: «آيا چنين پنداشتهايد كه ما شما را عبث و بازيچه آفريديم؟!» (مومنون (۲۳) ۱۱۵) «يكى از اهداف خلقت انسان را مىتوان «حيات طيّبه» دانست. حيات طيّبه به معنى زندگى پاك است و همچون طهارت، جميع شئون زندگى انسان را دربرمىگيرد. حيات طيّبه زندگى آگاهانهاى است كه نيروهاى وجودى انسان با
