جديدترين دستاوردهاى علم روانشناسى «عامل وراثت، تربيت و محيط در تكوّن و ساختار شخصيّت آدمى نقش بنيادين دارند.» (16: ص 23-33) زينب (س) نيز اقتدار و عزت خويش را در دامان زهرا عليها السلام و از تربيت پدر بزرگوارش به دست آورده بود. «در عين حال، زينب بعد از كربلا با زينب قبل از كربلا متفاوت است؛ يعنى زينب بعد از كربلا يك شخصيّت و عظمت بيشترى دارد.» (25: ص 52) در شب عاشورا، عقيله بنىهاشم نگران برادر است، نه به خاطر اينكه محبّت خواهرى او به خروش آمده است، بلكه از اينرو كه او آخرين بازمانده آلعباست. با وجود اين، با گوش جان پذيراى كلام برادر مىشود كه او را مورد خطاب قرار داده مىفرمايد: «لايذهبنّ حلمك الشيطان» (۲۳: ج ۴۵، ص ۲)بنابراين وقتى ظهر عاشورا فرامىرسد و زينب (س) سيدالشهدا را با آن روحيه قوى مىبيند كه دشمنش درباره او مىگويد: «هرگز تنها ماندهاى را نديدم كه فرزندان و خاندان و يارانش كشته شده باشند و با اين حال دلدارتر و شجاعتر از حسين عليه السلام باشد.» (15: ص 556) او نيز زينب ديگرى مىشود؛ به گونهاى كه در غلّ و زنجير اسارت، از آنچنان اقتدار و عزّتى برخوردار است كه احدى در مقابل او شخصيّتى ندارد. مهمترين عوامل استواركننده عزت و اقتدار در وجود مقدّس حضرت زينب (س) عبارتاند از: توكّل و اتّصال به سرچشمه عزت و اقتدار، صبر در مصائب، شجاعت، حقگرايى و بىنيازى جستن از خلق.
توكّل و اتّصال به سرچشمه عزّت
رودى كه از سرچشمه بگسلد، دير يا زود، رو به زوال و خشكى مىنهد. راز ماندگارى و حيات هر چيز ارتباط با منبع و سرچشمه است. سرچشمه عزت حقيقى خداوند عزيز است كه از سر لطف و كرم، دوستان خود را نيز از آن بهرهمند مىگرداند. «عزت از آن خدا و رسول و مؤمنان است.» (منافقون (63)/ 18) زينب(س) هرگز خود را از سرچشمه عزت جدا نكرد؛ به گونهاى كه حتّى سختترين مصائب او را از برپايى نافله شب بازنداشت. امام سجّاد در اين مورد فرمودهاند: «در آن شب (شب
