اين موضوع كه زينب (س) تمامى خانههاى كوفه را در سخن خويش، بدون استثنا، عزادار شمشير امام حسينبن على عليه السلام دانسته و تذكّر اين نكته كه در آخرين وداع سيّدالشهداء عليه السلام با اهل بيت، آنان از جانب او مأمور به استقرار در خيام شدند و پس از كشته شدنش از خيمه بيرون آمدند، مىتوان گفت اين اطّلاع دقيق و آگاهى از حجم عظيم كشتهشدگان سپاه كوفه، تكيه برعلم غير طبيعى آن مخدّره دارد.
امّا نكته آخر اينكه در كتاب كمالالدين و تمامالنعمه، در باب توقيعات، مرحوم شيخ صدوق (اعلى اللَّه مقامه) حديثى از حكيمه خاتون دختر امام جواد عليه السلام و عمّه بزرگوار امام عصر(عج) نقل مىكند و ضمن آن ياد آور مىشود: «حسين عليه السلام وصاياى خود را در ظاهر به خواهرش زينب(س) سپرد؛ براى پنهان كردن امامت پسرش علىبن الحسين عليه السلام (و در امان ماندن جان او).» (4: ج 2، ص 178) اين را نيز دليل ديگرى براى تبيين جايگاه رفيع علم عقيله بنىهاشم مىتوان شمرد؛ چرا كه ازسوى امام حسينبن على عليه السلام محرم سرّ ولايت و پاسبان آن گشت.۱
از علم و فضل اين بانوى ارجمند هر چه گفته شود، قطرهاى از درياست. آن چنانكه سيّد محسن امين، در اعيان الشيعه، در توصيف او مىگويد: «جلالت شأن و مقامش، بلندى مقام و منزلتش، قوّه استدلال و برترى عقلش و ثبات و پايداريش را از خطبههايش در كوفه، مىتوان ادراك كرد. فصاحت زبان و بلاغت كلامش در خطبه هاى كوفه و شام و... چنان است كه گويا از زبان پدرش اميرالمؤمنين عليه السلام سخن مىگويد.» (9: ج 7، ص 137)
بانوى راوى
گنجينه علوم و معارف رسول خدا صلى اللَّه عليه وآله و خاندان پاكش مجموعهاى از احاديث و رواياتى است كه از طريق راويان و محدّثين موثّق و متعدّد، به دست ما رسيده
1.ياد آور مىشويم كه امام علىبن الحسين عليه السلام بىشك از طريق علم لَدنّى، تمامى وصايا و اسرار ولايت و امامت را از پدر در لحظه شهادت ايشان، به ارث برده و مقام امامت به ايشان واگذار گرديده است.
