تمجيد خداوند قرار گرفته‏اند. بنابراين كوفيان و ديگر مردمان با اين مقام آشنا بودند و مى‏دانستند كه امام حسين عليه السلام بر طبق آيه «مباهله» از پسران پيامبر صلى اللَّه عليه وآله معرّفى شده است. (آل عمران (3) / 61) حال چگونه مى‏توان بعد از كشتن فرزند پيامبر صلى اللَّه عليه وآله خود را از پليدى جنايت شست و پاك نمود؟
از سوى ديگر، حضرت زينب(س) امام حسين عليه السلام را سرور جوانان اهل بهشت خواندند كه با اين توصيف، حديث معروف پيامبر صلى اللَّه عليه وآله را در اذهان زنده كردند كه فرمودند: «حسن و حسين سيّد و سرور جوانان اهل بهشت‏اند». (16: ص 57؛ 27: ص 22؛ 1: ص 14؛ 17: ص 33؛ 10: ص 419)
به عبارت ديگر، با اسلوب كنايه‏اى، از نوع «تعريض»، به مردم كوفه، گوشزد كردند كه آنان سرور جوانان اهل بهشت را به قتل رسانده‏اند؛ بنابراين، گريه ظاهرى آنان سودى ندارد.
و ملاذ خيرتكم و مفزع نازلتكم و منار حجّتِكم و مِدْرَه سِنّتكم.
او پناهگاه نيكان شما، جايگاه امن در بلاهاى سخت، پرچم حجّت شما و زبان و پيشواى سنّت در ميان شما بود.
حضرت زينب (س) در اين بخش از خطبه، با اسلوب تشبيه بليغ به معرّفى امام حسين عليه السلام ادامه مى‏دهند وبه كوفيان با «صراحت» بيان مى‏دارند كه آنان پناهگاه مؤمنين را به قتل رسانده‏اند؛ چرا كه سيّدالشهدا پناهگاه مردمان در حوادث سخت و مصيبتهاى روزگار بود كه به دست آنان، به قتل رسيد.
«منار» در لغت به معناى پرچم راه است (5: مادّه نور) و در عرف مكانى بود كه عرب جاهلى در آنجا به قصد پذيرايى از ميهمان، آتش روشن مى‏كرد و افراد خسته و سرگردان پس از درنورديدن مسافتهاى طولانى از سوى افراد كريم، در آنجا پذيرايى مى‏شدند. بنابراين امام حسين عليه السلام بسان نورى است كه براى هدايت گمراهان و هدايت امّت منصوب شده و در حوادث سخت و تنگناهاى روزگار، يار