نظرت در مورد آنچه خداوند بر سر برادرت و پدرت آورد چيست؟ با آرامشى خاص و كلامى ساده و استوار و آهنگى آرام، فرمود: «ما رأيت إلّا جميلاً. هولاء قوم كتب اللَّه عليهم القتل، فبرزو إلى مضاجعهم...»^۱
2. به كار گيرى اسلوب بلاغى «القول بالموجب» كه يك نوع آن عبارت است از اثبات صفتى براى چيزى يا شخصى و آوردن حكمى بر اساس آن كه خود باعث نفى آن صفت از فرد مقابل مى‏شود. اين اسلوب به زيبايى در قرآن آمده است. «يقولون لئن رجعنا إلى المدينة ليخرجن الأعزّ منها الأذلّ وللَّه العزّة ولرسوله وللمؤمنين.» (منافقون (۶۳) / ۸) در اين آيه، منافقان خود را عزيز و مؤمنان را ذليل مى‏دانند و در مقابل، خداوند بدون اينكه بگويد منافقان عزيز نيستند، عزّت را مختصّ به خود و رسولش و مؤمنان مى‏داند و در واقع، با به كار بردن جمله مثبت، عزّت را از منافقان نفى مى‏كند. (16: ص 337) حضرت زينب(س) هم آنجا كه ابن‏زياد در خطاب به او، خدا را شكر مى‏كند كه آنها را رسوا كرد، با به‏كارگيرى اين اسلوب مى‏گويد: «خداوند را سپاس مى‏گويم كه ما را با (انتخاب) پيامبر (از ميان ما) گرامى داشت و از پليدى پاك و تطهير كرد. تنها فاسق است كه رسوا مى‏شود و دروغگو است كه تكذيب مى‏شود و ما هيچ يك از اين دو گروه نيستيم.» حضرت زينب در اينجا به زيبايى، كلام ابن‏زياد را از اهل بيت، نفى مى‏كند و به صورت غيرمستقيم، آن را به خود ابن‏زياد نسبت مى‏دهد.
7-2-3) تحليل بافت متنى خطبه حضرت زينب(س) در مجلس يزيد
در اين خطبه نيز همانند خطبه ايشان در ميان مردم كوفه، مى‏توان بافت متنى آن را به دو قسمت بافت كلّى يا بنايى و بافت ساختارى تقسيم كرد.
7-2-3-1) تحليل بافت بنايى خطبه حضرت زينب(س) در مجلس يزيد