تعليقات آيت ‏اللَّه جعفرى بر اصول كافى، 11 باب از كتاب الحجّه - صفحه 12

درون آنها نوشته نشده است و مع هذا، برگه‏هايى كه داراى نوشته بوده يا متعلّق به كتابى بود، در يكى از ظروف گنجانيده شده بوده است. احاديث كافى تنها احاديثى نيستند كه از جفر و جامعه سخن رانده است. در واقع، اينها چيزى نيستند غير از بخش كوچكى از تعداد بسيار چنين احاديثى كه در جاهاى ديگر جمع‏آورى شده است. ۱ آنچه در ادامه آمده نمونه‏اى از اين احاديث است. امام صادق عليه السلام در ردّ آنها كه مدّعى وجود نوشته در هر دو جفر هستند، فرموده‏اند: «به خدا سوگند، آن گونه كه آنها مى‏گويند نيست كه دو جفر با نوشته‏اى بر آنها وجود داشته باشد. نه! به خدا سوگند، آنها دو پوست هستند با موهايى كه هنوز بر آنهاست؛ كاملاً پيچيده شده و در يكى از آنها كتابهاست و در ديگرى زره پيامبر. ۲
اگر در كلام امام به اين جمله برمى‏خوريم كه: «من در جفر نگاه كردم و يافتم...»، بنابراين آشكار مى‏شود كه اين بدان معنا نيست كه او نگاه به چيزى كرد كه در جفر نوشته شده بود؛ بلكه به چيزى كه در ظرف نگه داشته مى‏شده است، نگاه كرده‏اند. همچنين آشكار مى‏شود كه جامعه، مجموعه‏اى است از نوشته‏هاى املاء شده توسط پيامبر صلى اللَّه عليه و آله كه على عليه السلام نوشته و شامل دستورهاى الاهى (حلال و حرام) بوده و شامل آنچه در گذشته يا آينده رخ داده يا رخ مى‏دهد، نبوده است.
علاوه بر آن، مصحف حضرت زهرا عليها السلام، همان‏گونه كه در احاديث آمده، شامل مجموعه‏اى از حوادث و رخدادهاست كه فرشتگان به ايشان گفته‏اند و حضرت على عليه السلام نوشته‏اند. از ميان گفته‏هاى خاصّ در اين احاديث، نه كلامى از قرآن در آن هست و نه اضافه بر قرآن و نه برگرفته از آن؛ در واقع، پيداست كه قطعاً رابطه‏اى با قرآن ندارد. نام مصحف از جهت معنى لغوى به آن داده شده است؛ يعنى «يك دست نوشته مرتبط به دو تخته.»
ب) از متون اين احاديث برمى‏آيد كه دو جفر، اموال خاصّ امامان بوده‏اند و

1.نك: بصائر الدرجات، ص ۱۴۲-۱۶۱؛ البحار، ج ۲۶، ص ۱۸-۴۶

2.بصائر الدرجات، ص ۱۵۱؛ بحار، ج ۲۶، ص ۳۸

صفحه از 24