غلط است، تنها مى‏گوييم: چنين نيست كه هر آنچه آمده و تمام آنچه آمده ضرورتاً صحيح باشد.
* ص 221 - همان باب، ح 2، ذيل «ابن عباس»:
عبداللَّه‏بن عباس‏بن عبدالمطلب (687/68 - 619/3 قبل از هجرت)، يكى از ياران مهم پيامبر صلى اللَّه عليه و آله و على عليه السلام بوده است. در كودكى، همواره همراه پيامبر بود و روايات بسيارى را از او نقل كرده است. بعد از رحلت پيامبر، او يكى از ياران نزديك على عليه السلام بود و در سه جنگ در كنار على عليه السلام جنگيد. تمام مسلمانان از «عبداللَّه‏بن عباس» با احترام ياد مى‏كنند، چه سنى و چه شيعه. علامه حلى در مورد او مى‏گويد: «او مردى بود كه اميرالمؤمنين عليه السلام را دوست داشت و از او تبعيت مى‏كرد و شاگرد او بود. جايگاه و شأن عظيم او و صداقتش در برابر اميرالمؤمنين عليه السلام براى همگان بسيار آشكار است و از كسى پوشيده نيست.»
ابن‏داوود، ابن‏طاووس، شهيد ثانى و پسرش، نويسنده معالم، و ديگر علماى شيعه، از او حتى بيش از اينان به نيكى و احترام ياد كرده‏اند. آنها گفته‏اند اگر كسى چيزى ناپسند را به آنها نسبت دهد، آنقدر جايگاه آنان والاست كه كمترين بهايى نمى‏توان به اين سخن تحقيركننده داد. ^۱
با اين وجود، همانگونه كه بى‏نظمى در سلسله انتقال احاديث را در اين فصل ياد كرديم، اين احاديث به عنوان سند معتبر هيچ ارزشى ندارند. بنابراين، هركه با دقت بنگرد به آنچه در اين حديث به ابن‏عباس نسبت داده شده، خواهد ديد كه اين امر در نظر علما درست شمرده نمى‏شود. با بررسى تواريخ مربوطه، درمى‏يابيم كه ابن‏عباس در 687/68 فوت كرده، در حالى كه امام سجاد عليه السلام از 659/38 تا 713/95 زندگى مى‏كرد، و اينكه امام باقر عليه السلام در سال 676/57 متولد شده و در 733/114