بررسى سند
1- 1- 2) الحسينبن محمّدبن عامر الأشعريّ:
قال النجاشيّ: الحسينبن محمّدبن عمرانبن أبيبكر الأشعريّ القمّيّ، أبوعبداللَّه، ثقةٌ. ۱
آيتاللَّه خويى ذيل الحسينبن محمّدبن عامر مىنويسد: «مِن مشايخ الكلينيّ يروى عنه كثيراً و هو الحسينبن محمّدبن عمرانبن أبيبكر الأشعريّ القميّ، الثقة الآتي.» ۲
1- 1- 3) معلّىبن محمّد:
ابنغضائرى مىنويسد: المعلّىبن محمّد، البصريّ، أبومحمّد، يُعرف حديثُه و يُنكر، و يروي عن الضعفاء. ۳
شيخ طوسى ايشان را در زمره كسانى كه از ائمّه عليهم السلام روايت نكردهاند، ذكر كرده و هيچ لفظى دال بر توثيق يا عدم توثيق ايشان ذكر نكرده است. ۴ نجاشى نيز عنوان «مضطرب الحديث و المذهب» را درباره وى به كار برده است. ۵ آيتاللَّه خويى پس از ذكر گفتار فوق درباره معلّىبن محمّد به دفاع از او مىپردازد و مىنويسد: «الظاهر أنّ الرجل ثقة يعتمد على رواياته.» ۶ و در ادامه مىگويد: گفتار نجاشى در مورد اضطراب او در حديث و مذهب، مانع وثاقتش نمىشود؛ امّا اضطرابش در مذهب، همانگونه كه برخى ذكر كردهاند، ثابت نشده و بر فرض ثبوت، منافاتى با وثاقت ندارد؛ امّا اضطرابش در حديث، معنايش اين است كه او گاهى آنچه را مىشناخته روايت مىكرده و گاهى هم آنچه را نمىشناخته؛ و اين نيز منافاتى با وثاقت ندارد؛ امّا روايتش از ضعفاء، بنابر گفتار ابنغضائرى، بنابر فرض ثبوت، ضررى بر عمل كردن به آنچه از ثقات روايت كرده، نمىزند. پس ظاهر آن است كه اين مرد معتمد عليه است و اللَّه العالم. ۷
