ديدگاه هاى 33 تن از بزرگان اماميّه درباره اعتبار احاديث شيعى‏ - صفحه 165

العلّامة ابن‏أبي‏الحديد المعتزليّ في شرحه المعروف في غير موضع من كتابه ببيانات مختلفة، فراجع.
و بالجملة لم‏يذكرخلافٌ مّا من أحد في صحّة انتساب هذا الصحيفة. و لم ينقل ترديد فيه إلى يومنا هذا. فالغرض من ذكر الأسانيد، بعد التبرّك باسماء شيوخ العلم و أساطين المعرفة و حملة الدين - سلام اللَّه عليهم - هو حفظ حريم فنّ الحديث.
۱

شيخ آقابزرگ تهرانى (1293-1389)

1. محقّق تهرانى توضيح مى‏دهد كه اصول اربعمائة به محضر امام رضا و جواد - سلام اللَّه عليهما - عرضه شده است. ۲
وقتى اصولِ چهارصدگانه به محضر معصوم عرضه شود و كلينى و صدوق و امثال آنها، از آن كتابها اخذ كنند، اگر تك‏تك افراد سند مربوط توثيق نشوند، همين صحّه گذاشتن معصوم حكايت از آن دارد كه اين راوىِ توثيق نشده خلاف نگفته است.
2. ايشان رساله‏اى درباره كتاب كافى نوشته و در آن، مبانى متقدّمان و متأخّران‏را در ارزيابى احاديث آن كتاب بيان داشته، و مبانى ثقة الاسلام كلينى را در آن توضيح داده است. متن كامل اين رساله با ترجمه فارسى آن در سفينه شماره 2، ص 67-79 آمده است.

سيّد محمّد هادى ميلانى (1313-1395)

1. دعاى شريف ندبه، شامل اعتقادات حقّه و مستند به معصوم عليهم السلام است. علّامه مجلسى در بحار [ الانوار، ج 22، چاپ سنگى‏] از طريق سيد ابن‏طاووس از شيخ جليل محمّدبن مشهدى - كه در كتاب مزار خود نوشته متعهّد است كه دعاها و زيارات اين كتاب را از ثقات روات، از حضرات معصومين عليهم السلام نقل نمايد - و در زاد

1.حاشيه نسخه خطّى صحيفه سجّاديّه به خطّ ايشان، به نقل: سفينه شماره ۷، ص ۱۸۳ و ۱۸۴

2.الذريعه، ج ۲۴، ص ۱۵۱

صفحه از 167