6. خداست كه شما را مى‏چرخاند:
و نقلّب أفئدتهم و أبصارهم. (انعام (۶) / ۱۱۰)
7. با اينكه خدا شما را دَور به دَور و طَور به طَور، آفريد؛ چرا از خدا حيا نمى‏كنيد؟
مالكم لاترجون للَّه وقاراً. و قد خلقكم أطوارا. (نوح (۷۱) / ۱۳ - ۱۴)
8. دلهايتان را در برابر ياد خدا، به نرمى بكشانيد.
ألم يأن للّذين آمنوا أن تخشع قلوبهم لذكر اللَّه؟ (حديد (۵۷) / ۱۶)
قصه توبه فُضَيل‏بن عياض در پرتو شنيدن اين آيه شريفه مشهور است.
خلاصه كلام اين است كه: قرآن، كلام حقّ است و بايد آن را پذيرفت. لذا كلام اللَّه است؛ چون جز به خدا، دعوت به هيچ كس و هيچ چيز ندارد. اين وجه كمالى قرآن را در غير قرآن، نمى‏توان يافت.