فكدت أساوره في الصلاة فتصبّرت حتّى سلّم فلبيّته بردائه فقلت: من أقرأك هذه السورة التي سمعتك تقرأ؟ قال: اقرأنيها رسول‏اللَّه صلّى اللَّه عليه و آله فقلت: كذبت: فإنّ رسول‏اللَّه صلّى اللَّه عليه و آله قد أقرأنيها على غير ما قرأت فانطلقت به أقوده إلى رسول‏اللَّه صلّى اللَّه عليه و آله فقلت: إنّي سمعت هذا يقرأ بسورة الفرقان على حروف لم تقرئنيها. فقال: رسول‏اللَّه: أرسله اقرأ يا هشام فقرأ عليه القراءة التي سمعته يقرأ. فقال رسول‏اللَّه صلّى اللَّه عليه و آله: كذلك أنزلت. ثمّ قال: اقرأ يا عمر. فقرأت القراءة التي أقرأني. فقال رسول‏اللَّه صلّى اللَّه عليه و آله: كذلك أنزلت، إنّ هذا القرآن أنزل على سبعة أحرف فاقرؤوا ما تيسّر منه. (3: ج 6، ص 228)
سعيدبن عفير، روايت كرده است: ليث از عقيل، از ابن‏شهاب از عروةبن زبير نقل مى‏كند كه مسوّربن مخرمه و عبدالرحمن‏بن عبدالقارى از عمربن خطّاب چنين شنيده‏اند: هشام‏بن حكيم سوره فرقان را در زمان حيات رسول خدا در نماز، قرائت مى‏كرد. به قرائت وى گوش دادم. متوجّه شدم كه سوره فرقان را با وجوه متعدّدى قرائت مى‏كند كه با وجهى كه رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله به من تعليم داده بود، تفاوت دارد. نزديك بود كه در حال نماز با وى درآميزم؛ ولى منتظر شدم تا نمازش را به پايان رساند. عبايش را بر او پيچيدم و او را در هم فشردم و گفتم: چه كسى قرائت اين سوره را به تو ياد داده است؟ گفت: رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله. گفتم: دروغ مى‏گويى. به خدا سوگند، رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله. همين سوره‏اى كه تو مى‏خوانى طورى ديگرى به من آموخته است. او را به نزد رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله بردم و گفتم: يا رسول اللَّه صلّى اللَّه عليه و آله من شنيدم كه اين مرد سوره فرقان را با وجوه متعدّدى مى‏خواند كه با ترتيبى كه شما به من تعليم فرموده‏اى، تفاوت دارد. رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله فرمود: هكذا أنزلت: سوره همين طور كه هشام مى‏خواند، از جانب خداوند نازل شده است. سپس فرمود: عمر تو بخوان. من همان طور كه آن حضرت به من ياد داده بود، خواندم. باز هم رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله فرمود: هكذا أنزلت: سوره همين طور كه تو خواندى، نازل شده است. آن‏گاه رسول