6. تناسب اعجاز قرآن با رسالت خاتم الانبياء صلّى اللَّه عليه و آله
مرحوم ميرزا مهدى اصفهانى مىنويسد:
قرآن يعنى علم و حكمت و معارف الاهى و فصاحت و بلاغت آن - كه در اعلا درجه است - بالاترين لباس زيبايى است كه بر قامت علوم و معارف الاهى پوشانيده و لكن تحدّى به علوم و معارف است نه به فصاحت و بلاغت؛ زيرا تحدّى به فصاحت و بلاغت، در مقابل شعر امرؤ القيس و لبيد و صاحبان قصائد سبعه معلّقه و احزاب آنهاست؛ لكن كمال احتياج بشر به علوم و معارف الهيّه و ترقّى علوم و معارف بشرى از زمان حكماء يونان إلى زماننا هذا و إلى آخر الدهر - كه روز به روز، به سخنهاى مختلف و مذاهب متشتّت از بشر ظهور مىيابد - با نهايت وضوح، به ما مىفهماند كه بزرگترين شأن پيغمبر خاتم صلّى اللَّه عليه و آله همانا معارضه به علوم و معارف و حِكَم است؛ در مقابل علوم بشرى... و تحدّى و تعجيز بشر به كسوتِ الفاظ قرآن، براى شخص خاتم الانبياء صلّى اللَّه عليه و آله با علوم و معارفى كه قرآن خود را به آن معرّفى كرده، تنزّل رتبه حضرت خاتم صلّى اللَّه عليه و آله و قرآن مجيد است. و نسبت نقص و ظلم است كه قرآن به حقايق و علوم خود در مقابل علوم مختلفه بشر، مِن أوّل ظهور العلم إلى يومنا هذا، تحدّى نكند... .
پيغمبرى كه خود را خاتم انبياء شناسانده و خداى بى همتا، او را بر تمام عالميان و كافّه ناس مبعوث فرموده، با سابقه حكمت و معارف يونان و ساير فِرَق عالم، چگونه ممكن است در مورد خدايى كه بشر به فطرت اوليه خود پى او مىگردد و مىخواهد به هر وسيلهاى او را بيابد، به كلّى، ساكت باشند و هيچ گونه تصديقى يا انتقادى ننمايند؟...
وى در جاى ديگر مىنويسد:
مقام خاتميّت [پيامبر اكرم صلّى اللَّه عليه و آله] و سيادت رسولان، بلندتر و بالاتر از آن است كه مسابقه با امرؤالقيس و لبيد و نظير آنها در كسوت الفاظ، كمال پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله باشد؛ بلكه [مقتضاى] مقام سيادت و خاتميّت، آن است كه تحدّى به علوم، حِكَم و
