دادن علوم و معارف قرآن با علوم و معارف بشر. 4. تلاش و همّت در سخن گفتن پيرامون قرآن كريم بر مبناى علوم بشرى. 5. ترجمه كتب يونانيان و مباحث فلسفى و گسترش آن در دنيا. 6. خلط علوم يونانى و فلسفى با علوم اسلامى. 7. متمركز ساختن افكار و قلوب علماى اسلام در تحقيق و تنقيح همه مسائل با مبنا قرار دادن قوّه بشرى.
9. راه برون رفت از اين مكر و توطئه
9-1) مراجعه به اهل بيت عليهم السلام
روشن شد كه امامان اهل بيت عليهم السلام براى اثبات حقّانيّت خود، به علوم و معارف قرآن تحدّى مىكردند و به واسطه آن از [ صاحبان] علوم بشرى ممتاز بودند. توطئه غاصبان، مانع بهرهمندىِ مردم از علوم و معارف الاهى قرآن شد و كار را بر اميرالمؤمنين و فرزندان معصومش عليهم السلام دشوار ساخت؛ امّا خداوند ابا دارد از اينكه نورش را تمام نكند؛ هرچند كافران خوش ندارند.
خداى تعالى وعده فرموده كه قرآن را حفظ كند:
إِنّا نَحْنُ نَزَّلْنا الذِّكْرَ وَ إِنّا لَهُ لَحافِظُونَ. (حجر (۱۵) / ۹)
ما قرآن را فرو فرستاديم و آن را نگاه دارندهايم.
و نيز مىفرمايد:
يُرِيدُونَ لِيُطْفِئُوا نُورَ اللَّهِ بِأَفْواهِهِمْ وَاللَّهُ مُتِمُّ نُورِهِ وَلَوْ كَرِهَ الكافِرُونَ.
مىخواهند نور خدا را با دهانهايشان خاموش كنند؛ ولى خداوند، نور خود را تمام مىگرداند؛ هرچند كافران ناخوش دارند. (صف (۶۱) / ۸)
به همين جهت، با وجود تلاشهاى منافقان در نشر معارف بشرى و به حاشيه راندن علوم قرآنى، همچنان حكمت و هدايت قرآن مجيد در مقابل معارف بشرى، جديد، عجيب و مانند خورشيد نيمروز، نمايان و تابان است.
همچنين وظيفه رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله و اوصياى او، راهنمايى مردم به سوى هدايت و
