زياد است و از حدّ تواتر گذشته و بيش از هزار حديث در همه كتب حديثى آمده است. بسا برخى از متكلّمين اصحاب ما - به جهت دليل ظنّى كه تامّ نيست و از خود احاديث جواب آن روشن است - منكر آن شدهاند... امّا اين دليل ضعيف، در مقابل آيات قرآنى و روايات متواتر، مقاومت نمىكند. (4: ج 1، ص 420 - 425)
2. مرحوم سيّد نعمة اللَّه جزائرى
ايشان در مورد آيه ذرّ مىنويسد:
و الأخبار الواردة في أنّ معنا هذه الآية هو عالم الذّر و أخذ الميثاق فيه على العباد بأن يقرّوا للَّه سبحانه بالربوبيّة ولمحمّد صلّى اللَّه عليه و آله بالنبوّة و لأهل بيته بالإمامة و الطاعة، مستفيضة بل متواترة. (2: ج 2، ص 182)
معناى آيه ذرّ در روايات، عالم ذرّ و عالم اخذ ميثاق از بندگان بر ربوبيّت خداى تعالى و نبوّت پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله و امامت و اطاعت از اهل بيتش است. اخبارى كه اين معنا را مىرسانند، مستفيض بلكه متواترند.
وى در جاى ديگر مىگويد:
ولايخفى أنّ طرح الأخبار الواردة في هذا الباب [ أي عالم الذرّ] ممّا لاسبيل إليه. (2: ج 2، ص 200)
روشن است كه كنار گذاشتن اخبارى كه در باب عالم ذرّ وارد شده است، به هيچ وجه امكان ندارد.
3. مرحوم علّامه امينى
ايشان در تفسير آيه ذرّ، رسالهاى در 150 صفحه نوشته كه تا كنون چاپ نشده است. شيخ آقا بزرگ تهرانى كه اين رساله را ديده، در معرّفى آن مىنويسد: در آن، نوزده آيه و صد و سى حديث نقل كرده است كه همگى بر وجود عالم ذرّ دلالت دارند. و از ميان آن احاديث چهل حديث را صحيح اصطلاحى دانسته است. (1: ج 4، ص 323)
