مراتب علمى را پيموده و در سال 1262 درگذشت.
سيد حسن صدر در تكمله امل الآمل، با اشاره به زهد عملى و تلاش علمى وى، او را همراه با شيخ حسين نجف به عنوان «حسينين» نام مىبرد. شيخ مرتضى انصارى نيز او را «سلمان زمانو ابوذر روزگار خود» مىخواند.
بيش از صد عالم در اين خاندان شناخته شدهاند كه مجالِ بيان نامهاى آنها، خود رسالهاى مفصل مىطلبد كه مرحوم دكتر محفوظ در دو كتاب خطى خود «تاريخ آل محفوظ» و «تاريخ الهرمل» به تفصيل آورده و در اين اجمال نمىگنجد.
علاوه بر عراق، در جاى جاى لبنان و سوريه نيز، بزرگانى از اين خاندان مىتوان يافت. ازجمله نسب پطرس بستانى (متوفى 1883 ميلادى)، سليمان بستانى (م 1925)، وديع بستانى (م 1954)، و فؤاد افرام بستانى در لبنان نيز به همين خاندان مىرسد.
نسب
حسينبن الشيخ على (م 1355 ق) ابن الشيخ محمد الجواد (1358 ق) ابن الشيخ موسى (1320 ق) ابن الشيخ حسين (1262 ق) ابن الشيخ على (1222 ق) ابن الشيخ محمد ابن الشيخ على ابن الشيخ محفوظ، مشهور به دكتر حسين على محفوظ، در روز دوشنبه 20 شوال 1344 قمرى (3 دسامبر 1926) در كاظميه، محلةالشيوخ، شارع قريش، در خانه قديمى خانوادگى خود ديده به جهان گشود.
مادرش سيده خديجه (م 1410 ق) دخت سيد هاشم صائغ (م 1374 ق)، از دودمان جناب زيدبن علىبن الحسين عليهم السلام بودند كه ابن حزم اندلسى در كتاب «جمهرة انساب العرب»، به رياست اين خاندان در كوفه و بغداد اشاره كرده است.
زندگىنامه علمى
دكتر محفوظ در مدارس كاظميه و بغداد درس آموخت. در سال 1948 از
