"The tradition of the ears of com"يعنى « حديث سنبله ذرت» انتخاب شده است، حال آنكه در آيه شريفه تنها واژه «سنابل» و «سنبله» و «حبه» بكار رفته و اشارهاى به ذرّت يا گندم نشده است. گويا نويسنده اين كتاب، منظور از «حبه» را هم دانههاى ذرت فرض كرده است.
نتيجهگيرى
عصمت پيامبر صلى اللَّه عليه و آله و دوازده تن بودن ائمه كه آخرين آنها قائم (عج) مىباشد، از اصول اعتقادى مسلّم و شناخته شده شيعه اماميّه از ابتدا تا كنون بوده است. لذا نمىتوان به صرف وجود روايت يا روايتهايى معدود - در مقابل تعداد فراوان روايتهاى معتبرى كه خلاف آن مطلب را بيان كردهاند - به فقدان اين اصول اعتقادى در بدو پيدايش شيعه اماميّه حكم كرد. ضمن آنكه در استناد به يك روايت و استخراج مبانى اعتقادى از آن، انجام بررسيهاى سندى و متنى و عرضه به قرآن و سنت صحيح و توجّه به اعتبار كتابى كه روايت در آن نقل شده، از جمله كارهاى اساسى و اوّليّه است كه توجّه به آن براى هر محقق منصفى ضرورى است. بنا بر اين به صِرف آنكه روايت يا روايتهايى در برخى كتب تفسيرى يا روايى از متون اوليه اماميه آمده باشد، نمىتوان حكمى كلى از آن انتزاع كرد. پس اين نويسنده يهودى در خصوص عدم عصمت پيامبر و شكّ ايشان نسبت به وحى الاهى و نيز حصر تعداد ائمّه در عدد هفت و آغاز نشدن امامت با امام على عليه السلام را نمىتوان مورد تأييد قرار داد.
